Ο tanthopo σχολιάζει την επικαιρότητα. Αντικειμενικά και Αξιόπιστα!

- Κουράστηκε ο Πρωθυπουργός, αλλά δεν εγκαταλείπει! (φτου γαμώτο! Πάνω που χαρήκαμε λίγο, μας τα γυρνάει! Με τον πόνο μας παίζει;;;)

- Εξισώνονται τα όρια συνταξιοδότησης γυναικών - αντρών στο δημόσιο με απόφαση της Ευρωπαϊκή Ένωσης! (Θέλουμε ισότητα, ή δε θέλουμε;; Θέλουμε βέβαια, αλλά όχι αυτό! Εννούσαμε να μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης των ανδρών! Όχι να αυξηθούν των γυναικών!!!)

- Κρίση και στις πωλήσεις αυτοκινήτων, σενάρια για μείωση της φορολογίας. (Άλλο πάλι κι αυτό... Εδώ δεν έχουμε που να τα παρκάρουμε, θα πάρουμε κι άλλα; και τα σχέδια για λιγότερα αυτοκίνητα τι έγιναν; κατάλαβα... αναβάλλεται επ' αόριστον το μετρό Θεσσαλονίκης... :-()

- Νοτιάδες άνεμοι θα φέρουν σκόνη από την Αφρική στην Ελλάδα. (Το έλεγα εγώ ότι δεν απέχουμε πολύ από την Ουγκάντα, αλλά δε με ακούγατε!)

- Έσβησαν τα φώτα σ' όλο τον κόσμο για την "Ώρα της γής"! (Τόσο απλό ήταν ρε παιδιά; τι έγινε; τη σώσαμε δηλαδή τώρα; άντε και του χρόνου!)

- Αθώος ο Κων/νος Πλεύρης για το βιβλίο του περί εβραίων, παρά το ρατσιστικό και προσβλητικό περιεχόμενο. (Μετά απ' αυτό, είναι δυνατόν να φοβάμαι το τι λέω στο μπλόγκ μου;; Ε λοιπόν τώρα δα δείτε: "Είστε όλοι μαλάκες! Μαλάκες, μαλάκες, μαλάκες! Κι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν κι αυτός Μαλάκας με περικεφαλαία!" Κι ας μου κάνει μήνυση όλος ο κόσμος και ο Μέγας Αλέκος μαζί! Αααχχχ, το φχαριστήθηκα! :-P)




Σημείωση: Όχι, δεν είναι αυτός ο Κων/νος Πλεύρης... Αυτός είναι ο... Υιός!!!

Ζήτω το Έθνος! Ζήτω Η ορθοδοξία! Ζήτω το 1821!

Συναισθηματικά, νιώθω οργή και αγανάκτηση με τη σύγχρονη Ελλάδα και τους Έλληνες και διασκεδάζω απίστευτα με τις εθνικιστικές κορώνες που ακούγονται και τα ευτράπελα που γίνονται κάθε χρόνο με την ευκαιρία αυτών των επετείων...

Από την άλλη, εμείς που δε ζήσαμε κατοχή, που δε νιώσαμε τη φτώχια και την εξαθλίωση του πολέμου, που μάθαμε να θεωρούμε ότι η Ελλάδα μας ανήκει, που δε μπορούμε να φανταστούμε τι σημαίνει "400 χρόνια σκλαβιάς", καλό θα ήταν να δείξουμε τουλάχιστον σεβασμό και να τιμάμε τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την ελευθερία!

Με ποιον τρόπο πρέπει να τους τιμούμε; δεν ξέρω... Ίσως αντί για παρελάσεις πασαρέλας και στρατόκαυλων που σκοπό έχουν την αφύπνιση της Εθνικής συνείδησης, να δίνονταν περισσότερη έμφαση στην ουσία...

Θεωρώ εντελώς βλακεία και άκρως υπεροπτικό να λέω πως "είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας!" Είναι σα να λέω πως είμαι περήφανος που γεννήθηκα! Να είσαι περήφανος γι αυτά που κάνεις, για τις πράξεις σου, αλλά όχι και επειδή έτυχε να γεννηθείς!!

Ή μήπως θα έπρεπε να είμαι περήφανος που είμαι Νεοέλληνας; Που όλα βασίζονται στις δημόσιες σχέσεις, στις κουμπαριές, στις μίζες, στα φακελάκια, στα παραδικαστικά κυκλώματα, στο δήθεν και στο φαίνεσθε; Ξέρω ξέρω.. για όλα φταίνε οι αλλοδαποί!

Αν θέλει να κάνει κάτι το κράτος και όλοι εμείς που ζούμε σ' αυτήν την χώρα, για να νιώσουμε την σημασία της επανάστασης, ας ξεκινήσει από τα βασικά! Από την παιδεία και τη γνώση! Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε, να εμβαθύνουμε και να επικεντρωθούμε στο νόημα της επανάστασης και τους συμβολισμούς της, και όχι να καταφεύγουμε σε ακραίες εθνικιστικές φανφάρες, μόνο και μόνο για να φύγουμε από την υποχρέωση ότι κάναμε το χρέος μας, σαν Έλληνες!

Και τώρα, θα σας παρακαλέσω όλους να σηκωθείτε, για να ακούσουμε τον Εθνικό μας Ύμνο!



Υ.Γ. Ο πρωθυπουργός της χώρα έχει κουραστεί λέει.. Τον καταλαβαίνω απόλυτα!!! Κι εγώ έτσι ακριβώς είχα νιώσει όταν σκεφτόμουν να κάνω την ανακαίνιση στο σπίτι μου. Κουράστηκα και μόνο με τη σκέψη ότι θα υπήρχαν μαστόρια στο σπίτι και θα δούλευαν όλη τη μέρα ενώ εγώ θα έπρεπε απλά να τους κοιτώ και να μην κάνω τίποτα... :-))

Όνειρα και φιλοδοξίες...

Την επόμενη μέρα της ανάρτησης του θέματος σχετικά με τον συνδικαλισμό, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από έμπειρο συνδικαλιστή γνωστής αριστερής παράταξης, που πρωτοστατεί χρόνια τώρα στους αγώνες υπέρ των εργαζομένων και κατά του "Κεφαλαίου" (και τους το αναγνωρίζω)... Μεταξύ άλλων, μου έθεσε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα:

" - Τι θα πει.. είσαι ανεξάρτητος; οι "ανεξάρτητοι" είναι "φτερό στον άνεμο", πάνε όπου τους συμφέρει! Πες μας λοιπόν! Είσαι ΜΕ ΕΜΑΣ, ή με τη Διοίκηση;;;"

...Μέχρι εκείνη τη στιγμή που μου τέθηκε το ερώτημα, δεν είχα σκεφτεί πώς θα ήταν αν ήμουν "με τη διοίκηση και την εργοδοσία"... Συνειρμικά όμως, το ερώτημα με έβαλε στη διαδικασία να προβληματιστώ και να το σκεφτώ, κάνοντας κι εγώ τα δικά μου επαγγελματικά όνειρα και να φανταστώ τον εαυτό μου με μια "λαμπρή" καριέρα, σ' ένα υψηλότερο πόστο, που θα μου επέτρεπε να εφαρμόσω τις ιδέες μου και να σταθώ στο πλευρό των εργαζομένων, βλέποντας τα πράγματα από τη σκοπιά του "Διευθυντή"!

Θέλετε να σας πω τι είδα και πώς φαντάστηκα τον εαυτό μου, από την αρχή μέχρι το τέλος του ονείρου; Τότε δείτε το παρακάτω βίντεο και θα καταλάβετε... Ακριβώς έτσι!!



Τις πιο πολλές φορές (σχεδόν όλες δηλαδή), βγαίνουμε προδομένοι και πληγωμένοι από τα όνειρά μας... Παρόλ' αυτά, δε μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά... Από χτες, μπήκαμε και επισήμως στην άνοιξη, την εποχή που ξυπνούν οι αισθήσεις, που ερωτεύονται τα γαϊδούρια, που ξαναζωντανεύει η φύση... Η εποχή που ξυπνάμε από τους προηγούμενους εφιάλτες και αρχίζουμε να κάνουμε καινούρια όνειρα για τη ζωή...

Καλή άνοιξη σε όλους!



Υ.Γ. Το απόσπασμα είναι από την ταινία που σκηνοθέτησε ο Ερρίκος Θαλασσινός "Ένας νομοταγής πολίτης" (1974), μια καταπληκτική και συγκινητική ταινία σε σενάριο του Κώστα Μουρσελά, όπου ο αγαπημένος Σωτήρης Μουστάκας δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας (παρέα με την Νόρα Κατσέλη, τον αξέχαστο Διονύση Παπαγιαννόπουλο κ.α), ενώ το τραγούδι "Άνοιξε το παράθυρο", σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και στίχους του Ερρίκου Θαλασσινού, πρωτοακούστηκε στη συγκεκριμένη ταινία, από τη μαγευτική και μελαγχολική φωνή του Αντώνη Καλογιάννη. Αυτά για να θυμούνται οι παλιότεροι, και να μαθαίνουν οι νεότεροι...

Συντροφικά συνδικαλιστικά μαχαιρώματα...

Νομίζω έχω ξαναγράψει για το πλούσιο πολιτικό μου παρελθόν (σε μαθητικά προεδρεία τμημάτων, αργότερα στο πολυτεχνείο και πιο πρόσφατα ως εκπρόσωπος των εργαζομένων στην εταιρία στην οποία εργάζομαι, για το υποκατάστημα της Θεσσαλονίκης).

Σε περίπου ένα μήνα, έχουμε εκλογές για να εκλέξουμε το νέο 15μελές συμβούλιο που θα εκπροσωπεί τους εργαζομένους όλης της εταιρίας (σε πανελλήνιο επίπεδο, καθώς ο όμιλος απασχολεί περισσότερα από 6000 άτομα σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα) και θα αγωνίζεται για τα κεκτημένα και τα δικαιώματά τους για την επόμενη διετία.

Η δραστηριοποίηση και η ενασχόληση με τα κοινά και τα προβλήματα που απασχολούν το περιβάλλον στο οποίο κινούμαι και ζω, δεν είναι ούτε μικρόβιο, ούτε αποσκοπεί σε προσωπικές φιλοδοξίες. Είναι στάση ζωής που θα έπρεπε να την υιοθετήσουμε όλοι ανεξαιρέτως, αν πραγματικά έχουμε άποψη, κοινωνικές ευαισθησίες και ενδιαφερόμαστε για τους ανθρώπους και το χώρο που μας περιβάλλει.

Διανύουμε ήδη μια δύσκολη περίοδο υψηλών εργασιακών απαιτήσεων και μηδενικών αυξήσεων, κατά την οποία πολλοί συνάδελφοι αναγκάστηκαν να φύγουν από την εταιρία, (παραλίγο να βάλουν λουκέτο μάλιστα ολόκληρα υποκαταστήματα), τμήματα συγχωνεύτηκαν και το ανθρώπινο δυναμικό συρρικνώθηκε. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή απ' ότι φαίνεται... Τα χειρότερα έπονται, όπως φροντίζουν να μας θυμίζουν τα media, οι βιομήχανοι, αλλά και οι.. συνδικαλιστές!

Λόγω της ιδιότητας μου ως εκλεγμένο μέλος της τοπικής περιφερειακής επιτροπής στο υποκατάστημα της Θεσσαλονίκης, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω και να γνωρίσω αρκετούς "επαγγελματίες" συνδικαλιστές. Αν και στις κατ' ιδίαν προσωπικές συζητήσεις μπορούσαμε να βρούμε αρκετά κοινά και να συζητήσουμε ουσιαστικά συμφωνώντας σε βασικά θέματα που θα οδηγούσαν σε έναν κοινό αγώνα που πιθανόν να είχε θετική εξέλιξη, στις γενικές συνελεύσεις οι άνθρωποι μεταμορφώνονται και φέρονται εγωκεντρικά, επιθετικά και αλλοπρόσαλλα! Αυτό είναι το λεγόμενο μικρόβιο του "συνδικαλιστή"! Τα συντροφικά μαχαίρια σε ετοιμότητα, και κάθε τι που θα πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου, για χάρη εντυπώσεων! Για να προσφέρουμε ένα καλό show στους αγαπητούς συναδέλφους-ψηφοφόρους-πρόβατα που μας παρακολουθούν! Ένα ευχάριστο διάλλειμα για να ξεφύγουμε λίγο από την κούραση και το άγχος της δουλειάς... Και αφού για καμιά ώρα παρακολουθούμε reality που θα ζήλευαν όλα τα μεσημεριάτικα τηλεοπτικά πάνελ, μόλις ο διαιτητής (ο πρόεδρος του σωματείου) σφυρίξει τη λήξη του στημένου παιχνιδιού, πάμε όλοι μαζί για κανένα ουζάκι για να ξεχάσουμε τις διαφορές μας... Και όλοι ευχαριστημένοι!

Η κατάσταση είναι κωμικοτραγική! Σε μια εποχή που οι καιροί απαιτούν ιδιαίτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα από όλους, οι επαγγελματίες συνδικαλιστές προτάσσουν ως βασικό στοιχείο της επιχειρηματολογίας τους, την πολύχρονη εμπειρία τους! Αυτήν την εμπειρία τους, που ανάγκασε τον κόσμο να αποστραφεί εντελώς από τα σωματεία και το συνδικαλισμό, να ζητήσει τη διαγραφή του από κάθε μορφής συλλογικό όργανο, ουσιαστικά να παραιτηθεί από οποιονδήποτε αγώνα και να παρακολουθεί τις συνελεύσεις μόνο και μόνο για να βιώσει τις απολαυστικές κατά τ' άλλα κοκορομαχίες των φιλόδοξων "προστατών" του εργατικού κινήματος! "Εγώ που έκανα αυτό...", "Εγώ που έκανα το άλλο..", "Εγώ, που αν δεν είχατε εμένα.." "εγώ..", "εγώ..."...
Αγαπητοί συνάδελφοι, ένα πράγμα θα σας πω και να το θυμάστε: "ΕΓΩ δεν πρόκειται να εμπιστευτώ ως μπροστάρη σε θέματα που αφορούν το σύνολο των συναδέλφων και το συλλογικό καλό, κάποιον που ξεκινάει τον προεκλογικό του λόγο με το "ΕΓΩ", για να καταλήξει στον αυτοθαυμασμό, τον ναρκισσισμό και την... αυτοϊκανοποίηση (για να το πω κομψά)!

Και σα να μην έφταναν αυτά, σκέφτομαι πολύ σοβαρά να θέσω κι εγώ υποψηφιότητα για να συμμετέχω ακόμα πιο ενεργά σ' αυτό το πανηγύρι!
Ακόμα δεν έχω αποφασίσει.. Είναι οι ώρες κρίσιμες και γίνονται οι κατάλληλες "ζυμώσεις"! Καθώς απ 'ό,τι φαίνεται θεωρήθηκε πετυχημένη η σύντομη θητεία μου στην (περιορισμένου ρόλου) τοπική επιτροπή το προηγούμενο διάστημα, έχω βλέπετε προτάσεις σχεδόν απ’ όλες τις οργανωμένες παρατάξεις για να συνδικαλιστώ στο πλευρό τους! Ήδη μετά από την άρνηση μου να συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο μιας συγκεκριμένης παράταξης, άρχισαν να βγαίνουν στη φόρα τα άπλυτα και να εκτοξεύονται τα πρώτα μαχαίρια προς το πρόσωπό μου, αλλά και.. πισώπλατα (ξέρετε τι εννοώ.. αλκοολικός, γυναικάς, δάκτυλος της εργοδοσίας, ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, αποστάτης, δημαγωγός, διασπαστής που σπέρνει τη διχόνοια και διχάζει το λαό(!) και πολλά άλλα που συνθέτουν το προφίλ ενός πετυχημένου "λαμογιού".. Δηλαδή μου προσάπτουν όλα τα χαρακτηριστικά και προσόντα που πρέπει να έχει ένας σύγχρονος και επιτυχημένος συνδικαλιστής-πολιτικός! :-)

Ψιτ, σύντροφοι... όλα καλά κι όλα ωραία, καταλαβαίνω το άγχος σας για τα "κουκιά" και μπορώ να καταπιώ πολλά, αλλά αυτό το "Νεοδημοκράτης" μην το ξανακούσω! Και το cabrio δεν το πήρα με χρήματα που έβγαλα από την εταιρία. Από πριν τα ειχα μαζέψει! Επί ΠΑΣΟΚ! :-P

Άντε καλό σας αγώνα βρε! Κι εμένα θα με βρείτε μπροστά σας! Μαζί σας στα δύσκολα και στους αγώνες, απέναντι σας στα μικροκομματικά σας συμφέροντα! Και μην ανησυχείτε για μένα.. Είτε θέσω υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος και εκλεγώ, είτε σαν άτομο, θα συνεχίσω να λέω την άποψη μου και να προσπαθώ για το καλό των συναδέλφων και της εταιρίας, απ' όποια θέση κι αν βρίσκομαι!!!

Σας ευχαριστώ!
Θέμης

A. R. Rahman - Mausum & Escape

Η δυστυχία του να είσαι… blogger!

Δεν ξέρω τι σημαίνει ο όρος, αλλά ο κόσμος με εντάσσει στην κατηγορία των «bloggers». Μάλλον είναι στην ανθρώπινη φύση να χαρακτηρίζει, να αυτοχαρακτηρίζεται και να βάζει ταμπέλες στο κάθε τι.

Δεν μπήκα καν στον κόπο να ψάξω τον ορισμό του blog και του blogger. Από τις μέχρι τώρα συζητήσεις που έχω κάνει και τις ερωτήσεις που μου έχουν κάνει, έχω σχηματίσει κάποια άποψη για το τι πιστεύει «ο κόσμος» για τους bloggers.
Μερικά από τα πολλά που άκουσα είναι τα εξής: (Για τιμωρία, σε παρένθεση , τους βάζω κι εγώ ταμπέλες για να μάθουν!)

«- Έχεις blog ρε ψωνάρα; Καλά είσαι και πολύ νούμερο!» (Το είπε φίλος που είναι μεγαλύτερο ψώνιο από εμένα)

«- Γιατί έχεις εσύ blog; Τι είσαι; Πολιτικός;» (Το είπε άσχετος.. θα μπορούσε να το πει και η γιαγιά μου.. αλλά όχι.. την αδικώ! Δεν είναι τόσο άσχετη (η γιαγιά μου))

«- Τι κάθεσαι και ασχολείσαι με τα blogs ρε μαλάκα! Βρες καμιά γκόμενα και παράτα τις κατεστραμμένες από το ιντερνετ!» (Το λένε που και που φίλοι μου από τον έξω κόσμο που δεν έχουν διαβάσει ούτε λέξη από το blog μου γιατί δεν έχουν ιντερνετ!)

«- Και δε μου λες; Με το blog βρήκες καμιά καλή γκόμενα; Λες να κάνω κι εγώ ένα;» (το είπε φίλος που έχει να κάνει σεξ… 14 μήνες!)

Μερικές φορές, οι αντιδράσεις είναι πιο διασκεδαστικές:

«- Τι; Έχεις blog; Είσαι hacker δηλαδή; Να σου πω.. θα μου βρεις το SPSS;» (δε θυμάμαι ποιος το είπε)

«- Τι βλακεία έγραψες πάλι στο blog σου; (με πονηρό χαμόγελο και το δάχτυλο να στριφογυρίζει χωμένο... στα μαλλιά)» (το είπε φίλη που με κρυφογουστάρει :-p)

«- Αλήθεια έχεις blog; Θα μου κάνεις κι εμένα ένα; Τι είναι το blog;» (το είπε… ξανθιά)

Και φυσικά, έχω κι ένα επιτελείο από προσωπικούς συμβούλους (συνήθως προέρχονται από τους αναγνώστες και φίλους του οικείου προσωπικού περιβάλλοντος) που με συμβουλεύουν συχνά με σχόλια όπως τα παρακάτω:

«- Μη γράφεις τόσα πολλά, το blog πρέπει να είναι σύντομο και να μην ξεπερνά τις 2-3 παραγράφους»

« - Πρόσεχε μ’ αυτά που λες, γιατί:
α) μπορεί να σου κάνουν μήνυση!» (το είπε δικηγόρος)
β) μπορεί να σε απολύσουν!» (αυτό το είπε προϊστάμενος :-P)
γ) μπορεί να σε σκοτώσουν!» (αυτό το κορυφαίο το είπε η μάνα μου, χωρίς να έχει ιδέα περί τίνος πρόκειται :-))
δ) γιατί θα σε περάσουν για ΠΑΣΟΚΤΣΗ!!» (το είπε φίλος Νεοδημοκράτης)
ε) γιατί θα σε περάσουν για Αναρχικό!» (το είπε φίλος Πασοκτσής)
στ) γιατί θα σε περάσουν για Καρατζαφερικό» (Το είπαν επειδή δεν ασχολούμαι καθόλου μ’ αυτούς)
ζ) γιατί θα σε περάσουν για Αριστερό»! (πολλοί το είπαν)
Ευτυχώς την ταμπέλα του Νεοδημοκράτη δε έχω ακούσει να τη βάζουν! Κάτι είναι κι αυτό!

Μετά από τα παραπάνω, νομίζω ότι έχω βρει πάρα πολλούς λόγους για να ΜΗΝ είμαι blogger, ή τουλάχιστον, για να μη γράφω επώνυμα!
Όπως έχω πει και σε κάποιο από τα πρώτα θέματα πριν από κάποια χρόνια, όταν γράφει κάποιος επώνυμα, ουσιαστικά εκθέτει τον εαυτό του. Δεν μου αρέσουν ούτε οι κουκουλοφόροι, ούτε η υποκρισία (άλλα να δείχνω κι άλλα να λέω).

Μπορεί για κάποιους, η δημιουργία ενός προσωπικού blog να είναι το αποτέλεσμα έπαρσης…
Μπορεί να είναι αφέλεια…
Μπορεί να είναι μοναξιά…
Μπορεί να είναι επικοινωνία…
Μπορεί να μην είναι τίποτα…
Μπορεί…

Γίναμε διεθνώς "Ρεζίλι"!...

...Πολύ γελάω κάθε φορά που ακούω από τα media αυτήν την έκφραση που είναι και της μόδας τώρα τελευταία με τα τόσα σκάνδαλα και τα ευτράπελα που συμβαίνουν στην μικρή και (αν)ήσυχη χώρα μας!

Χτες άκουγα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και άλλων κομμάτων να κρυφοχαίρονται και να διατυμπανίζουν τον αρνητικό αντίκτυπο στον τουρισμό και το κύρος της χώρας, λόγω του περίγελου που προέρχεται από τη επανάληψη του σόου - θεαματική απόδραση του "Ρομπέν των Τρικάλων" - με ελικόπτερο από τις φυλακές του Κορυδαλλού, Βασίλη Παλαιοκώστα.

Άκουσα επίσης - τον γραφικό όπως έχει καταντήσει μ' αυτά που λέει - βουλευτή της ΝΔ (πρώην Υπουργό ΜΑΘ) να κατηγορεί τον Δικηγόρο πλέον Δημήτρη Τσοβόλα για την απόδραση του Παλαιοκώστα, επειδή πριν από 25 χρόνια σαν υπουργός Οικονομικών δεν είχε προβλέψει (άκουσον άκουσον) να δώσει κονδύλια στις φυλακές για να πάρουν μέτρα κατά των αποδράσεων με ελικόπτερα!!!

Κάθε μέρα ακούμε, διαβάζουμε και βιώνουμε την αναξιοκρατία του κομματικού Ελληνικού κράτους, την αδικία και τον κοινωνικό ρατσισμό, την αδιαφορία για τους συνανθρώπους μας, τον τσαμπουκά του γείτονα για μια θέση πάρκινγκ, τη ρουφιανιά και το "χώσιμο" των συναδέλφων μας για μια μέρα άδεια ή για μια καλύτερη θέση, ενώ παράλληλα δίνουμε ρεσιτάλ υποκρισίας γλύφοντας και λαδώνοντας τους έχοντες και κατέχοντες, προκειμένου να εξασφαλίζουμε μια υπογραφή, μια σφραγίδα, μια.. εξυπηρέτηση, προκειμένου να αποφύγουμε την ταλαιπωρία που θα υποστούμε αν προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε την "ηθική" και "νόμιμη" διαδικασία...

Αν και η συντριπτική πλειοψηφία συμφωνούμε (αναγκαστικά, αφού προκύπτουν από επίσημα στατιστικά στοιχεία) πως η εγκληματικότητα, οι διαρρήξεις αυτοκινήτων και κατοικιών έχει αυξηθεί, ότι το πολιτικό μας σύστημα καταρρέει, ότι οι αξίες και τα ιδανικά έχουν ισοπεδωθεί, ότι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία κυριαρχούν, ότι η διαφθορά σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου βρίσκεται στο κόκκινο, κλπ μπλα μπλα μπλα κλπ, εύλογα τίθεται το εξής ερώτημα:

Για ποιούς μιλάμε ρε παιδιά;; ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές των αρνητικών δημοσκοπήσεων; ποιοί είναι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και πολίτες; δυστυχώς για κάποιους δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε για άλλη μια φορά τους Αλβανούς.. Τα αποτελέσματα των ερευνών μιλούν για εμάς! Για τους Έλληνες! Όχι για τους Αλβανούς! Οι Αλβανοί της Ελλάδας έχουν καταφέρει να είναι καλύτεροι από τους Έλληνες! Είναι πιο ευγενικοί, μιλούν άπταιστα (μερικές φορές και καλύτερα από τους Έλληνες) Ελληνικά, είναι καλύτεροι μαθητές και γίνονται σημαιοφόροι στις μαθητικές παρελάσεις!!!

...

Πριν από λίγο άκουγα στις ειδήσεις του Αντ1 τον Ευαγγελάτο να εκφράζει με έντονο τρόπο τη δυσφορία του επειδή η συνάντηση μεταξύ των ΥΠΕΞ των ΗΠΑ (Χίλαρι) και της Ελλάδας (Ντόρα), συνοδεύτηκε με την παράλληλη δημοσίευση αρνητικής έκθεσης των ΗΠΑ για την Ελλάδα, επειδή αναφέρει ως χαρακτηριστικά της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας, τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς που προέρχονται ακόμα και μέσα από την Κυβέρνηση, καθώς επίσης έθεσε και θέμα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα μας, τονίζοντας αδιαμφισβήτητα παραδείγματα που κλόνισαν πρόσφατα το πανελλήνιο.

Γιατί τσατίζεσαι κύριε Ευαγγελάτε; τι το αναληθές ή ανακριβές μετέδωσαν τα news από το America? Τα ίδια και χειρότερα λες κι εσύ κάθε βράδυ στο δελτίο σου για τους Έλληνες και την Ελλάδα! Σε ενόχλησε επειδή τα λένε αυτοί που ΔΕΝ είναι έλληνες ε;... Σε καταλαβαίνω εδώ που τα λέμε.. Είναι όπως συμβαίνει στα ζευγάρια: Τη μάνα του ο καθένας έχει δικαίωμα να την κατηγορεί και να της βάζει τις φωνές όποτε θέλει και όσες φορές θέλει... Αν όμως η γυναίκα του κακοχαρακτηρίσει την "πεθερά" της, τότε η αντίδραση είναι "τι είπες ρε για τη μάνα μου;;; θα σε σκίσω" :-P

Ααααααχχχ.. Φοβάμαι με αυτά που λέω, μήπως με έχουν βάλει υποψήφιο στη σειρά του ΣΚΑΙ "Οι Μεγαλύτεροι Ανθέλληνες"! Είναι κι αυτό το όνομα που έχω και προδιαθέτει...

Άνθιμος Ανθόπουλος

Μιλούν οι «χέστες» για σκατά!

Έτυχε να διαβάσω από ΤΑ ΝΕΑ, την προκήρυξη που ακολούθησε την τρομοκρατική επίθεση στον τηλεοπτικό σταθμό ALTER (ολόκληρη η προκήρυξη βρίσκεται στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4503357&ct=1) και για άλλη μια φορά πείστηκα ότι οι δήθεν και αυτοαποκαλούμενοι «επαναστάτες», δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ομάδα φασισταριών με αρρωστημένο μυαλό και περιορισμένο πνευματικό και νοητικό επίπεδο.

Στην 1η παράγραφο, κάνουν μια «ιστορική αναδρομή» και μιλούν για τις 10ετίες 1980-90, θεωρώντας ότι από τότε άρχισε η κατρακύλα των μέσων ενημέρωσης, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως το χρήμα κυριεύει, εξουσιάζει και κατευθύνει τη δημοσιογραφία.

Μα αγαπητά μου «παιδιά», αν και δε μας λέτε κάτι που κανείς δεν αμφισβητεί, να σας θυμίσω ότι τις προηγούμενες δεκαετίες (πριν το ’80), οι Έλληνες ζούσαν υπό καθεστώς γενικής απαγόρευσης και περιορισμού της ελευθερίας του λόγου και σήμερα φτάσαμε στο σημείο ο κάθε βλαμμένος ή ψώνιο να έχει δική του εκπομπή στην τηλεόραση και να λέει ότι του κατέβει!

Στη 2η παράγραφο, οι φίλοι μας στρέφονται κατά της προσωρινής περιόδου ευημερίας για τους Έλληνες, επειδή κατάφεραν να φτιάξουν περιουσίες και να αποκτήσουν σπίτι και αυτοκίνητο, ή να κάνουν καριέρα! Και φυσικά, καταγγέλλουν τα media για την «κατάντια» που διαμορφώνουν πρότυπα και συνειδήσεις με κατασκευασμένες αλήθειες που τρομοκρατούν το λαό.

Εδώ αρχίζω να πιστεύω ότι στη μέχρι τώρα ζωή σας δεν κάνατε τίποτε άλλο από το να βλέπετε τηλεόραση και μάλλον επειδή ούτε δουλέψατε, ούτε καταφέρατε τίποτα στη ζωή σας, ίσως επειδή ήσαστε και πολύ μαμόθρεφτα για να κάνετε την αυτοκριτική σας, κατηγορείτε τους άλλους και τα media επειδή σας έκαναν αυτό που είστε… ή αυτό που δεν είστε…

Στην 3η παράγραφο , είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουν τίποτε άλλο να πούνε (και αυτά που έγραψαν στις προηγούμενες παραγράφους θα τα πήραν copy-paste από κανένα τηλεοπτικό πάνελ συζήτησης γιατί είναι τόσο τετριμμένα και χιλιοειπωμένα) , προσπαθούν να «τρομοκρατήσουν» εξαπολύοντας απειλές κατά τις ζωής των πάντων. Απειλές κατά της ζωής των τεχνικών (επειδή είναι ελεεινοί και τιποτένιοι!!!), κατά της ζωής όλων των δημοσιογράφων γενικότερα και ιδιαίτερα των γνωστών, και φυσικά, κατά όλων των μπάτσων.

Ακολουθούν 2 υστερόγραφα. Στο 1ο Υ.Γ, προειδοποιεί τους περαστικούς (άκουσον άκουσον!!) πως «όταν κάποιος με όπλο στο χέρι τους λέει να φύγουν το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να απομακρύνονται αμέσως και να μην «παίζουν» τον αυτόπτη μάρτυρα που κοιτάει, γιατι αυτό ίσως να αποβεί προβληματικό για τους ίδιους κάποια άλλη φορά.»

Στο 2ο Υ.Γ, αμφισβητούν (???) ότι πίσω από τρομοκρατικές ομάδες και οργανώσεις κρύβονται πράκτορες και ΚΥΠατζίδες, ενώ δικαιολογούν την επιλογή του μέρους όπου αφέθηκε η προκήρυξη (στην οδό Νιόβης, όπου το 1998 και σε απευθείας μετάδοση, παρακολουθήσαμε το φιάσκο της αστυνομίας για τη σύλληψη του Σορίν Ματέι, που είχε σαν αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό της Αμαλίας Γκινάκη)

Λοιπόν μάγκες, σταματήστε να βλέπετε τόσο πολύ TV και αμερικάνικες ταινίες δράσης, γιατί σας χαλάει… Το ότι εσείς δε βρίσκετε λόγω ύπαρξης για τους εαυτούς σας, δε σας δίνει το δικαίωμα να αφαιρείτε τις ζωές των άλλων. Αν ξαναδιαβάσετε αυτά που γράψατε, θα διαπιστώσετε ότι είστε χειρότεροι από αυτούς που καταγγέλλετε!

Το παρακάτω video αφιερωμένο στους φίλους μας... τρομοκράτες! :-)

From Russia with love

Όλοι το ξέρετε. Εδώ το ακούμε σε μια πιο μοντέρνα version.



Πρόκειται φυσικά για το πασίγνωστο "Katyusha", "Katusha" ή "Katjusha" (Катюша στα ρώσικα).

Φυσικά, σ' εμάς είναι γνωστό όχι μόνο λόγω του "κόκκινου στρατού", αλλά επειδή η μουσική με ελληνικούς, παραλλαγμένους στίχους, αποτέλεσε τον Ύμνο του Ε.Α.Μ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο), το οποίο δημιουργήθηκε με σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Ναζί, στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Αν και στο Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο συμμετείχαν σχεδόν όλα τα κόμματα του Ελληνικού κράτους, η πρωτοβουλία για τη σύσταση και η πρόσκληση στα άλλα κόμματα για συμπρόρευση με το ΕΑΜ, ανήκει στο ΚΚΕ. (Αυτά, από τα λίγα που ξέρω για εκείνη την μπερδεμένη περίοδο της νεότερης Ελληνικής ιστορίας).

Ας θυμηθούμε λοιπόν εκείνη την εποχή όπου αριστεροί και δεξιοί αγωνίζονταν από κοινού στον ανταρτοπόλεμο του '40:

Ιστορικό Ηχητικό Ντοκουμέντο - The PushStrings!!!

Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε είναι το 1ο (και μοναδικό) που έχω ανεβάσει στο YouTube.

Πρόκειται για ένα τραγούδι που γράφτηκε πριν από περίπου 14 χρόνια! Ξέρετε, τότε που ήμουν φοιτητής στην Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ. και ως σύγχρονος νέος και ακολουθώντας τη "μόδα" της εποχής, προσπαθούσαμε να εντυπωσιάσουμε, να συγκινήσουμε, και στην τελική να ρίξουμε τις νεανίδες, γρατζουνώντας μια κιθάρα προσποιούμενοι τους ευαίσθητους τραγουδοποιούς και δίνοντας έμφαση στις καλλιτεχνικές μας δεξιότητες!

Το αν καταφέρναμε τους στόχους μας, δεν έχει και πολύ σημασία, αφού 9 στις 10 φορές καταλήγαμε να γινόμασταν το "κέντρο της παρέας", και γύρω μας δεκάδες ζευγαράκια να ερωτοτροπούν υπό τους ήχους 2 ξεκούρδιστων κιθαρών, με συνοδεία background ήχους της φύσης (ξέρετε.. το θρόισμα των φύλλων, το τιτίβισμα των πουλιών και το φλοίσβο της θάλασσας), κι όλ' αυτά κάτω από το ρομαντικό φως του φεγγαριού...

Τότε λοιπόν, απογοητευμένοι που δε ρίχναμε γκόμενες (ε ναι, θέλαμε και πολλές τρομάρα μας, καθώς ως γνωστών, μία = καμία) με το τραγούδι, και προτού φορέσουμε τις κιθάρες μας "κολάρο", αποφασίσαμε να τη δούμε αλλιώς! Να παίζουμε για τους εαυτούς μας! Αρχικά έπρεπε να βρούμε ένα όνομα... Ήταν η εποχή της "τόλμης και γοητείας" και του "Beverli Hills", που στις παρέες όλοι τα έφτιαχναν με όλες και τούμπαλιν. "Πουστιές" και "πουστρίγκοι" ήταν οι λέξεις που ακούγονταν από παντού! Και μέσα σε όλον αυτό το χαμό, εμείς απλά... "Σπρώχναμε τις χορδές" ("Push Strings"), καμιά φορά και τα "στρινγκς" που πετούσαν οι "ξετσίποτες" και μπλέκονταν στις κιθάρες μας! Κάπως έτσι, δημιουργήθηκαν οι "The PushStrings"!

Από τότε, το πασίγνωστο (στον στενό και κλειστό κύκλο της παρέας :-)) ντουέτο που αποτελούταν από εμένα και το κολλητάρι και συμφοιτητή Γιάννη Τσιφούτη, άρχισε να παίρνει τα πάνω του και να εμφανίζεται ακόμα και σε γνωστά φοιτητικά μουσικά στέκια της Θεσσαλονίκης, παίζοντας κυρίως τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Νικόλα Άσημου, του Μιλτιάδη Πασχαλίδη, κλπ!

Κάπου εκεί λοιπόν, στο απόγειο της δόξας τους, και με 1 δική τους σύνθεση που έγινε και σουξέ, χάρη στον πολύ πετυχημένο και γεμάτο μυστήριο τίτλο "Μ.Ε.Κ." (Όπως αποκαλύψαμε μετά από μερικά χρόνια, πρόκειται για τα αρχικά των λέξεων "Μην Εμπιστεύεσαι Κανέναν"), οι "The PushStrings" αποσύρθηκαν από το μουσικό στερέωμα για να ακολουθήσουν solo καριέρα... Έκτοτε, η τύχη τους αγνοείται...

Αποφάσισα λοιπόν σήμερα, να αποδώσω φόρο τιμής στις αξέχαστες εκείνες εποχές και να ανεβάσω στον παγκόσμιο ιστό, το ένα και μοναδικό τραγούδι που έγραψαν οι "The PushStrings"!



Υ.Γ. Αν και θα έχετε καταλάβει ήδη την αγάπη μου για τη μουσική, με αφορμή αυτό το άρθρο, οφείλω να ευχαριστήσω δημόσια δύο άτομα, που εκείνη την εποχή αποτέλεσαν βασικό κίνητρο για τη δημιουργία και την επιτυχία των pushstrings.. Τα πρώτα βήματα στην κιθάρα, τα πρώτα τραγούδια, το management των pushstrings, και το σημαντικότερο - μια πολύ πολύ καλή παρέα - με πολλές και ευχάριστες αναμνήσεις, τα χρωστώ σε δύο κοπέλες που μάγευαν με την παρουσία, τη φωνή και την κιθάρα τους, τα πλήθη στο "cult" και πασίγνωστο σε όλον τον φοιτητόκοσμο της Θεσσαλονίκης, "Άλλοθι".. Τις αδερφές Ματράκη! Αν και τελικά τις κέρδισε η επιστήμη (της νομικής), όποιος είχε τη χαρά και την τύχη να τις ακούσει, θα καταλάβαινε ότι πρόκειται για σπουδαίες μουσικούς και φωνές! Ελένη και Ολυμπία, thank you very very much, και ελπίζω να ξαναβρεθούμε, να τα ξαναπούμε από κοντά και να ξανατραγουδήσουμε! Να είστε καλά! :-)

Τίτλοι Ληγμένης Επικαιρότητας

Επειδή βαριέμαι να πιάνω ένα θέμα και να το κουράζω, σήμερα θα είμαι λακωνικός. Ακολουθούν τίτλοι ληγμένης επικαιρότητας:

"Χέστα Επαναστατών"
Πώς τους είπαμε τους ντεμέκ καινούργιους; "Σέχτα" ή "Χέστα"; Όλα τά χε ο μπαξές, οι χέστες επαναστάτες μας έλειπαν... Μου θυμίζουν τα νιάτα μου, τότε που πρώτοι ανακαλύψαμε τις καταλήψεις (Πολυκλαδικό λύκειο Δράμας, 1991) και είχαμε αναρτήσει ένα πανό με το βαρύγδουπο "ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΑΘΥΡΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΥΠΟΥΡΓΩΝ" και όλοι ψαχνόμασταν να μάθουμε τι σημαίνει... Κάπως έτσι κι αυτοί.. Προκήρυξη σε CD (πολύ πίσω έχετε μείνει.. έχουν βγει και τα BluRay discs), γραφικότητες και προκήρυξη χειρότερη κι από έκθεση 12χρονου τσιφλίμαγκα...

"Πρωθυπουργός.. για κλάματα"
Ά ρε κύριε Γιωργάκη! Ά ρε κύριε Γιωργάκη!!! Όλη η Ελλάδα έχει βαλθεί να σας κάνει πρωθυπουργό, κι εσείς.. Γιωργάκης παραμένετε! Είναι δυνατόν βρε αγαπητέ μελλοντικέ πρωθυπουργέ μου, να μην έχεις συνεννοηθείς με τους συνεργάτες σου ώστε να αρχίσετε να κλαίτε όλοι μαζί από τα δακρυγόνα;;; 'Έπρεπε να πεις: "Όταν αρχίσω να δακρύζω, θα κάνετε κι εσείς το ίδιο! Τόσες κάμερες θα μας παίρνουν! Τέσπα... δε μας βγήκε, αλλά την άλλη φορά θα ξέρουμε.. οκ;

"Ληγμένα... δακρυγόνα"!
Τ' ακούσαμε κι αυτό! Τον πρώην Υπουργό δημόσιας τάξης του ΠΑΣΟΚ (κ. Χρυσοχοΐδης) να λέει με σοβαρό ύφος ότι τα δακρυγόνα που χρησιμοποιούν οι μπάτσοι επί ΝΔ είναι ληγμένα! Όλα τα ακούσαμε, αλλά αυτό που θα σας πω, δεν το έχετε ακούσει! Λοιπόν, ξέρετε γιατί δάκρυσε ο κύριος Παπανδρέου junior; Θα σας πω εγώ! Ξέρετε πόσα καυσαέρια βγάζουν αυτά τα τρακτέρ που μαζευτήκανε στην Αθήνα;;; Αλήθεια, περνούν ΚΤΕΟ τα τρακτέρια;

"Από 'δώ οι 'Μεγάλοι', από 'κεί τα 'παιδιά'!"
Πήγε λέει ο Αλαβάνος να συναντηθεί με τον Παπανδρέου για να συζητήσουν τα σημεία που συγκλίνουν οι απόψεις των δύο κομμάτων (ξέρετε, από αυτές τις βαρετές πολιτικές συζητήσεις που κάνουν οι "μεγάλοι"). Κι ο μικρός;; πού ήταν;
- Τον έστειλε στο γήπεδο για να δει μπάλα! (Τον Τσίπρα, τον κάλεσε λέει ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού για να του πει τον πόνο του που δεν τον αφήνουν να χτίσει γήπεδο. Οι φήμες λένε ότι του έδωσε και 2 εισιτήρια διαρκείας... για την περσινή χρονιά :-P )

"Κρίση.. με πιάνει κρίση!"
Έχω μπερδευτεί... από τη μια υπάρχει η παγκόσμια οικονομική κρίση και κλείνουν τα εργοστάσια και οι εταιρίες και ο κόσμος μένει άνεργος. Κάπου είδα ένα ρεπορτάζ όπου λέει οι Έλληνες λόγω της κρίσης αναγκάζονται να κάνουν 2 και 3 δουλειές για να τα βγάλουν πέρα! Συγνώμη ρε παιδιά, αλλά κάτι δε μου κολλάει... Που μοιράζουν δουλειές να πάω κι εγώ για μια αρπαχτή; Ρε σεις... Άλλο το "κάνω δύο και τρεις δουλειές για να ανταπεξέλθω στα έξοδά μου που συνήθως είναι 10πλάσια από τα έσοδα μου", και άλλο το "κάνω δύο και τρεις και πέντε και δέκα δουλειές ό,τι νά 'ναι (μαύρα λεφτά εννοείται), από 'δω κι από 'κει για να μπορέσω να συντηρηθώ"...

"Μπαλνταφάν" (άσχετο με τα προηγούμενα.. ή και σχετικό, δε ξέρω)
Νόμιζα ότι η λέξη είναι γνωστή σε όλους, αλλά με έκπληξη διαπίστωσα ότι από καμιά δεκαπενταριά συναδέλφους, μόνο όσοι κατάγονται από την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη τη γνωρίζουν... Τέλος πάντων, το "μπαλνταφάν", είναι μια παράδοση που ισχύει στις ανωτέρω γεωγραφικές περιοχές, και ουσιαστικά σημαίνει αποκριάτικη χορευτική εκδήλωση για καρναβαλάκια, δηλαδή για παιδιά έως την πέμπτη ή την έκτη τάξη του δημοτικού.. Συνήθως γίνεται σε disco ή λέσχες αξιωματικών, ή άλλους παρόμοιους χώρους, 99% Κυριακή πρωί κατά τις 11.00 ή 12.00 (χοροπρωινίδα δηλαδή, κατά το χοροεσπερίδα), όπου γονείς πηγαίνουν με το ζόρι τα βλαστάρια τους ντυμένα ζορρό, Μαρία Αντουανέτα, καου-μπόϊδες κλπ. Αυτά κλαίνε γιατί δε γουστάρουν τα καραγκιοζιλίκια, αλλά οι κακόμοιροι γονείς θέλουν σόνι και καλά να τα δουν να χαμογελούν, να χορεύουν τα παπάκια, το μπομπολέιρο (μπλιαξ) κ.α, και να διασκεδάζουν για να τα πάρουν στο βίντεο και να τους το δείχνουν όταν μεγαλώσουν... (ξανά μπλιαξ!!!)

Αυτά για σήμερα...
(Δεν είμαι η Πετρούλα κι ακόμα δεν τελείωσα)


Θυμάστε το tetris, εκείνο το παιχνίδι με τα τούβλα; Ε λοιπόν, τα γραφικά έχουν βελτιωθεί πολύ από τότε!

Chip στον Γυναικείο Εγκέφαλο!

Το παρακάτω μου ήρθε με e-mail. Αν και δεν είναι καινούρια "είδηση", θα έπρεπε να μας προβληματίσει όλους, και ιδιαίτερα το "ωραίο" φύλο, καθώς κατά καιρούς ακούμε για το περίφημο διαβολικό τσιπάκι που θα έχουμε όλοι στον εγκέφαλο από τη βρεφική ηλικία για να μπαινουν στο μυαλό μας, να ελέγχουν τη συμπεριφορά μας, να μας καθοδηγούν και να μας φακελώνουν..

Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν είναι διηγήματα επιστημονικής φαντασίας!! Ισχύουν εδώ και χρόνια, τουλάχιστον στον γυναικείο πληθυσμό! Ιδού ή απόδειξη:

'Όταν γεννιουνται οι γυναικες, κ ειναι νεογεννητα μωρα ακομα,
τους βαζουν στο μυαλο ενα τσιπάκι,
που τις κανει να κανουν αποκλειστικο σκοπο της ζωης τους το γαμο.

Καποιες, καταφερνουν κ το βρισκουν και στη συνεχεια το βγαζουν,
με αποτελεσμα χωρις τσιπακι να κανουν αποκλειστικο σκοπο της ζωης τους
την απολαυση του σεξ και του ανδρικου μοριου......

......αυτες ειναι οι λεγομενες "ξετσίποτες."'

(Αγνώστου)


Το δικό μου σχόλιο;;
Γυναίκες όλου του κόσμου... ΞΕΤΣΙΠΟΘΕΙΤΕ!!!

- EDIT -
Έβγαλα το video με τη Scarlett Johansson, γιατί θυμήθηκα ότι και η θρησκεία μας συμφωνεί με τα παραπάνω! Το λένε και οι Παπαροκάδες!!! :-)

Ποτέ την Κυριακή;;;

Αν δε με απατά η μνήμη μου, παραδοσιακά τα μαγαζιά παρέμεναν ανοιχτά την τελευταία Κυριακή κάθε έτους… Κάνω λάθος; Γιατί φέτος έγινε τόσος ντόρος για το αν θα μείνουν κλειστά ή ανοιχτά;

Διαβάζω στο site του εμπορικού συλλόγου Αθηνών (http://www.esathena.gr/modules/article/view.article.php/588/c6) : «Διευκρινίζεται ότι όσοι υπάλληλοι επιλέξουν να εργασθούν την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου θα αμειφθούν με προσαύξηση κατά 75% καθώς και με μία επιπλέον μέρα άδειας (ρεπό), η οποία θα δοθεί υποχρεωτικά εντός του Ιανουαρίου 2009. Εναλλακτικά, μετά από κοινή απόφαση των μερών (εργαζόμενοι – εργοδότες), μπορεί η ημέρα απασχόλησης αντί για άδεια να πληρωθεί και σε αυτή την περίπτωση ισχύει επιπλέον προσαύξηση κατά 75%».

Να και κάτι καλό! Προσωπικά την παραπάνω «συμφωνία» τη βρίσκω πολύ συμφέρουσα για τους εργαζομένους! Και τη μέρα θα την πληρωθούν με το παραπάνω, αλλά επιπλέον θα πάρουν και μια μέρα έξτρα άδεια (ρεπό) μέσα στον επόμενο μήνα! Κι όλα αυτά μόνο για όσους «επιλέξουν» να δουλέψουν! Οι υπόλοιποι που δεν επιθυμούν, κανονικά θα χαρούν την «αργία» της Κυριακής… (τώρα βέβαια παραμένει το ερώτημα, πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η «ελευθερία της επιλογής» από τη στιγμή που η άρνηση μπορεί να συνεπάγεται και απόλυση.. είναι δύσκολοι οι καιροί…)

Το ξέρω ότι θα στεναχωρήσω και πάλι τους «φίλους μου» από το ΠΑΜΕ με αυτά που θα πω, αλλά εδώ και χρόνια προσμένω την ώρα που επιτέλους θα είναι τα καταστήματα, αλλά κυρίως ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ και οι τράπεζες ανοιχτά και τα Σαββατοκύριακα! Και όχι μόνο για ένα Σαββατοκύριακο το χρόνο, αλλά για όλα!!!

Δυστυχώς δεν είμαι εισοδηματίας για να έχω το χρόνο που θα ήθελα για να τακτοποιώ τις προσωπικές μου δουλειές, δυστυχώς δεν είμαι ελεύθερος επαγγελματίας για να στέλνω τη γραμματέα για τις αγγαρείες, δυστυχώς δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος για να πηγαίνω και να φεύγω από την υπηρεσία μου όποτε γουστάρω, δυστυχώς δεν είμαι ούτε συνταξιούχος για να ξυπνάω από τα άγρια χαράματα και να πηγαίνω στην τράπεζα για να πιάνω κουβέντα με τα άλλα συμπαθέστατα παππούδια και φυσικά να έχω προτεραιότητα στη σειρά πριν ακόμα ανοίξουν οι τράπεζες…

Καταλαβαίνω ότι σαν μισθωτός ιδιωτικός υπάλληλος, είμαι μειοψηφία σε μια χώρα γερόντων και βολεψάκηδων, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να συμφωνήσω με την πλειοψηφία (είναι όντως;) που θέλει να κάθεται την Κυριακή, ενώ από εμένα θα μου αφαιρούνται κάθε μήνα ώρες εργασίας επειδή όλες τις άλλες ώρες εκτός από 09.00-17.00 που εργάζομαι, οι υπηρεσίες έχουν κατεβασμένα τα ρολά! Άσε που με ένα κεφάλι καζάνι μετά από τόσες ώρες συνεχόμενες στον υπολογιστή, συνήθως δεν έχω καθόλου κουράγιο για shopping τις καθημερινές!

Πριν πέσετε να με φάτε, να ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δε θα υποστήριζα την αύξηση των θεσμοθετημένων και καθιερωμένων 40 συνολικών ωρών εργασίας την εβδομάδα (αν κι αυτό ούτε στα χαρτιά ισχύει τελικά)! Αυτό που εννοώ, είναι ότι ίσως θα έπρεπε η Κυβέρνηση, τα συνδικάτα και οι λοιποί «προστάτες» των εργαζομένων, σκεπτόμενοι πιο προσεκτικά και διορατικά, να μελετήσουν εναλλακτικές προτάσεις ενόψει επικείμενης οικονομικής κρίσης και νέου κύματος απολύσεων και να μην λένε απλώς ΟΧΙ σε όλα, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι με αυτόν τον τρόπο κάνουνε το χρέος τους…
Κι επειδή εγώ δεν είμαι τίποτα από τα παραπάνω, μπορώ να λέω ότι μου κατέβει, χωρίς να φοβάμαι το «πολιτικό κόστος»! Προσωπικά λοιπόν, θα ήθελα τόσο τα καταστήματα, όσο και οι υπηρεσίες, να παραμένουν ανοιχτά ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ! ΧΩΡΙΣ ΑΥΞΗΣΗ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! Να προσλάβουν κι άλλους υπαλλήλους! Να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας! Κι αν κρίνω από το γεγονός ότι κάθε Σάββατο με πιάνει αγοραφοβία από τον κόσμο και την ταλαιπωρία στα super market και τα καταστήματα, πιστεύω ότι πολλοί είναι αυτοί που έχουν σκεφτεί το ίδιο!

Κι αν τελικά γίνει (επιτέλους) κάτι τέτοιο, η ευθύνη των συνδικαλιστών και του νομοθέτη είναι να διασφαλίσει ότι δε θα θιγούν τα όρια ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο και ότι θα δημιουργήσει κίνητρα τόσο στους εργαζόμενους, όσο και στους επιχειρηματίες, όπως π.χ. με την παραπάνω απόφαση του εμπορικού συλλόγου Αθηνών, που να εξασφαλίζει επιπλέον μια δίκαιη μορφή λειτουργίας, π.χ. να περιορίζει την εργασία μέσα στο ΣΚ σε μια φορά το μήνα το πολύ για κάθε εργαζόμενο, με κυκλικές βάρδιες για όλους τους εργαζομένους, ώστε 2 μέρες της εβδομάδας να είναι πάντα μη εργάσιμες (και διαθέσιμες για περαίωση άλλων υποχρεώσεων), ή κάπως έτσι.

Φυσικά η παραπάνω πρόταση είναι μια σκέψη της στιγμής, χωρίς ανάλυση σε βάθος και σίγουρα έχει κενά και προβλήματα… Α ναι! Βρηκα ένα κενό! ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ! :-)

Ακόμα κι έτσι να είναι όμως, ίσως θα έπρεπε να προβληματιστούμε όλοι, και αυτοί που συμφωνούν, αλλά κυρίως αυτοί που διαφωνούν, για να προετοιμαστούν και να αναπτύξουν την επιχειρηματολογία τους καλύτερα… Και οι μεν, και οι δε!

Θέμης

Υ.Γ. Καλό Κουράγιο για την καινούργια χρονιά που έρχεται!!!

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕΟΣ...

...Είμαστε όλοι εμείς, που αυτή τη στιγμή παρακολουθούμε από την τηλεόραση τους 100 κουκουλοφόρους και τους χιλιάδες μαθητές να προσπαθούν να ΣΩΣΟΥΝ την τιμή της χώρας και την αξιοπρέπειά μας!

Ανάμεικτα συναισθήματα, από τη μια η οργή για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου από έναν σχιζοφρενή συν-έλληνά μας που (π)έτυχε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κράτους για να μας προστατεύει, από την άλλη ο φόβος μήπως τεθεί σε κίνδυνο η δική μας περιουσία ή ακόμα και η ίδια μας η ζωή από τα οργισμένα και συμπαθή κατά τ' άλλα "παλιόπαιδα", η ανησυχία για την παγκόσμια οικονομική κρίση, η εργασιακή ανασφάλεια και εκμετάλλευση των εργαζομένων, τα οικονομικά σκάνδαλα των τελευταίων ετών με πρωταγωνιστές τους εκπροσώπους του "Θεού" και του "Λαού", τα golden boys, τα play boys, η απουσία των ανθρώπινων αξιών και της κατάλληλης παιδείας, η κατευθυνόμενη δημοσιογραφία, οι "γαλάζιοι", οι "πράσινοι", οι "κόκκινοι" διορισμοί από την πίσω πόρτα, η αναξιοκρατία, η ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ των τεστ δεξιοτήτων γι αυτούς που εργάζονται ήδη στο δημόσιο τομέα, η ανικανότητα και η ανευθυνότητα των "Ανευθυνόμαστε για τις ζημιές" πολιτικών μας, και πολλά άλλα παραδείγματα που τελειωμό δεν έχουν, μας οδήγησαν σήμερα, όλους μαζί, ενωμένους, να σπάμε τα ρεκόρ τηλεθέασης και τα μηχανάκια της AGB, για να παρακολουθούμε παρέα με μια coca-cola και ένα πιτόγυρο (εγώ αυτά παρήγγειλα πάντως) την "εξέλιξη" του είδους μας μέσα από τα κανάλια της τηλεόρασης!

Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο εμείς...

ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ! Οι ψευτο-αναρχικοί του Κανα-πέος!

Κι αν εμείς έχουμε συμβιβαστεί με μια πραγματικότητα που μας κάνει να ελπίζουμε ότι με το πολύ κάπνισμα και τα μεταλλαγμένα προϊόντα που καταναλώνουμε, μπορεί και να ευτυχίσουμε να ΜΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ σε ηλικία 100 ετών και ΝΑ ΜΗ ΔΟΥΜΕ τα χειρότερα που έρχονται, οι νεότερες γενιές, οι μαθητές που αυτή τη στιγμή έχουν εξαφανιστεί από τα σπίτια τους σ' όλη τη χώρα και καθοδηγούνται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, έχουν ακόμα δικαίωμα στη ζωή και έχουν κάθε δικαίωμα να θέλουν να "διαλύσουν" και να καταστρέψουν το "κράτος δικαίου" που τους περιμένει!

Ποιος θα ήθελε να είναι σήμερα 16 και 18 χρονών; Τι μπορούμε να υποσχεθούμε στη νέα γενιά;

Προσωπικά δεν μπορώ να τους υποσχεθώ τίποτα.. Και ευτυχώς, είμαι από τους τυχερούς... δεν έχω παιδιά (απ' ότι ξέρω τουλάχιστον)!

Εύχομαι όμως να μπορούσα να ήμουν Πρωθυπουργός...Έστω για μια μέρα!! Έστω για σήμερα!! Γιατί τότε μόνο θα μπορούσα να κάνω κάτι και να νιώθω ότι έκανα κάτι σωστό για αυτή τη χώρα και για αυτόν το λαό... ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ!

Θέμης

ΖΕΙΤΕΙΤΑΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ ΚΑΜΙΚΑΖΙ...

...Η΄ ΚΙΝΕΖΟΣ ΠΥΡΟΤΕΧΝΟΥΡΓΟΣ, ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.

Πληροφορίες και καταθέσεις βιογραφικών, ενταύθα!

Σημείωση: Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, να έχουν υπηρετήσει σε μάχιμες στρατιωτικές μονάδες και να έχουν κάνει δική τους ασφάλεια ζωής. Η θέση (μερικής απασχόλησης) θα καλυφθεί με σύμβαση έργου.

Nee Hao China!

Hi all,

Today's post is written in simplified english, because this blog has finally broken the borders of the Greek country, has broken also the borders of the European Continent and has been reached at the edge of the world, up to the far East! :-P

After 8 months absence from the blogging activities, I should have many things to say from my experience of living and working in Shanghai of China! Well, I am back at home again but this time I would like to send a message to the people of PRC (People's Republic of China) :-)

Something that you may don't know is that China and Greece have much in common regarding the culture and the traditions, and that Chinese people respect the Greeks and admire the ancient greek civilization and philosophy, sometimes even more than we do! If you want to add a comment on this post, please show some respect to them too! :-)

08-08-08 was a historical date for all the mankind. It will remain as the date where China opened a window (not the door yet :-)) to the world! More than 4 billion people watched one of the best opening ceremonies at the history of the Olympic games! As a Greek, I am proud that some people (a few unfortunately) can understand the philosophy and the initial meaning of the Olympic games and the Olympic spirit. As a Chinese, you should be proud for your country too! Both China and Xi La inherited two of the oldest civilizations of the world! Even if nowadays we do not have much in common with our ancestors, it is good to get inspiration by their philosophy :-)

Many people complain and disagree with the modern spirit of the Olympics, with the unbelievable expensive opening ceremonies, with this hunt for success, glory and money, while at the same time the misery and poverty can be seen to the next door! At school, teachers use to teach us that at the ancient years, all the wars were ceased during the Olympic games and that the winning athletes were awarded olive wreaths in contrast with what is happening today, where these events are a good chance for "a few" to get money quickly and easily thanks to the evolution of technology and to the global sponsors. For most people, the modern Olympic games is one of the biggest marketing products, with more negative than positive parts for the most people of the country that hosts the games.

The example of the Olumpic games at Athens on 2004, is the most suitable for someone to claim that there is no doubt that the above opinions are (unfortunately) true. A small country like Greece, had to spend huge amounts for the Olympic games. The USA threatened that if the security was not controlled by the Americans, they should not allow their athletes to join the Olympic games. As a result, as a political scandal revealed some years later, some could spy even the personal conversations of the Greek Prime Minister through his mobile phone, during the Olympic games in Athens! Also, after 4 years, many of the constructions that were built for the Olympic games in Athens, have been abandoned and no longer exist. Now, the Greek economy is much worse than it was before the Olympic games. The cost of life has been increased dramatically the latest years, people with Master degree and PhD cannot find a job, the taxes have been increased and the economists say that the Greek people have to pay for many years in order the country to recover from the expenses of the Olympics.

After the above, you may think that I am against the Olympics.. No! I just described the dark side of the modern Olympics. Even if the meaning of the games has been lost, this should be another reason why we have to support the Olympic spirit! And the Chinese people seem that they have this spirit! They welcome you, they smile at you, they want to be friends with you! They have one dream! One dream, one world! A better world! The problem is not China! The problem is the rest of the world.. The "western world", the "modern" ones! Please, try not to be like them! Not to be like "us"!.....

/xie xie :-)

Άντε, να φεύγω τώρα... ήρθε η ώρα.. Και ίσως... Σας Ξαναδώ! Αντίο...

Πάει ο παλιός ο χρόνος... Καλή Χρονιά!

Και ναι... 5, 4, 3, 2, 1... ΜΠΟΥΜ!

Άλλος ένας "γέρος" χρόνος θα έχει φύγει όταν θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές..

"Γέρε χρόνε φύγε τώρα,
πάει η δική σου η σειρά
ήρθε ο νέος με τα δώρα,
με τραγούδια και χαρά"

Αυτό είναι το μήνυμα της Πρωτοχρονιάς.. Διώχνουμε τον "γέρο".. Ότι είχες να μας δώσεις το έδωσες! Πήγαινε τώρα σε καμιά γωνιά να πεθάνεις.. Δε σε θέλουμε! θέλουμε τον νέο που θα μας φέρει δώρα, τραγούδια και χαρά...

Γαμώ την πρωτοχρονιά μου γαμώ! Και μιλάμε μετά για "αγάπη", καλοσύνη, ηθική κλπ.. Όταν από βρέφη μας κάνουν πλύση εγκεφάλου και μας μαθαίνουν τη "σημασία" του χρόνου, τι περιμένεις...! Που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ανακάλυψη του ανθρώπου για να μας αγχώσει και να μας θυμίσει ότι δεν υπάρχει το.. άπειρο! Να μας θυμίσει πως ό,τι κάνουμε, ό,τι ζούμε, ό,τι αισθανόμαστε, κάποτε θα τελειώσει.. Και θα τελειώσει με τον χειρότερο τρόπο! Όπως ο γέρος χρόνος.. όσο γερνάμε δε θα μας θέλει κανείς.. Κανείς δε θα είναι πιο όμορφος, πιο νέος, πιο αγαπητός, πιο "ζωντανός", απ' ότι είναι σήμερα! Κάθε μέρα που περνά τα ανθρώπινα κύτταρά μας πεθαίνουν! Κάθε μέρα πεθαίνουμε...

Και για όλα αυτά φταίει... Ο χρόνος! Ποιος εφηύρε το χρόνο? ο Άνθρωπος! Για όλα φταίει ο άνθρωπος..

Ποιος είχε πει.. "Αγαπώ τους νεκρούς.. αγαπώ και τους ζωντανούς! Αυτούς που δεν μπορώ είναι τους μισοζώντανους"; Αν σε άγγιξαν οι σκέψεις μου, κάπως έτσι μάλλον θα φαίνομαι στα μάτια σου τώρα..

Εγώ έχω άλλη σχέση με το χρόνο. Σημασία για μένα έχει αυτό που μένει όταν ο χρόνος θα έχει φύγει.. Από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας, υπάρχουν στιγμές (ευχάριστες και δυσάρεστες) που μας έχουν μείνει στο μυαλό σα να τις ζούμε ακόμα! Σα να μην πέρασε ούτε στιγμή! Κι αν θεωρήσουμε ότι ο χρόνος είναι μια τεθλασμένη γραμμή, με αρχή και τέλος, τότε σύμφωνα με την γεωμετρία, η γραμμή αποτελείται από άπειρα σημεία. Έτσι κι ο χρόνος, αποτελείται από άπειρες στιγμές! Πολλές φορές (τις περισσότερες), δεν καταλαβαίνουμε τη σπουδαιότητα των στιγμών όταν τις ζούμε αλλά καταλαβαίνουμε την αξία τους αργότερα. Κι αυτό είναι κρίμα. Νομίζω ότι οφείλεται στο ότι τα περιμένουμε όλα από το μέλλον και ξεχνάμε να ζήσουμε το σήμερα, το τώρα! Όπως τώρα που περιμένουμε με λαχτάρα τον καινούργιο χρόνο!

Ξέρουμε όμως να ζούμε το τώρα; με μια εντελώς προβλέψιμη και σπασμωδική αντίδραση σε μια κρίση πανικού για τις στιγμές που χάσαμε ή γι αυτές που δεν ήρθαν, θα αρχίσουμε να παλιμπαιδίζουμε, να μεθάμε, να καταναλωνόμαστε σε ανούσιες σχέσεις και ανόητες πράξεις, ως που να εξευτελίσουμε εντελώς τη ζωή μας και να μας γίνει σα μια ξένη φορτική, όπως λέει κι ο Καβάφης ("Όσο μπορείς" - 1913)

Τι άλλες επιλογές έχουμε; Ένα είναι σίγουρο: Πως από τη στιγμή που δώσαμε υπόσταση στο χρόνο, η δεσμευτικότητα των αποφάσεών μας θα μας οδηγεί σχεδόν πάντα πίσω στην ανελευθερία του χρόνου από την οποία δραπετεύσαμε.. Δε νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε τίποτα! Παρά μόνο ίσως.. Να αισθανόμαστε έντονα.. όχι να ζούμε έντονα! Να αισθανόμαστε! Να αισθανόμαστε τους ανθρώπους, την ομορφιά της ζωής, τη φύση! Να αγαπάμε τη ζωή! Να αγαπάμε! Έτσι απλά! Χωρίς περαιτέρω ανάλυση! Τότε μόνο, ίσως αποκτήσει πραγματικά αξία η ύπαρξή μας...

Καλή Χρονιά!
Θέμης.

Υ.Γ.
Μου ευχήθηκες "άπειρη αγάπη στο άπειρο (...?)".

Σου απαντώ: Και μια στιγμή ν' αγαπηθούμε, το ίδιο κάνει (...?) ;-)