Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε είναι το 1ο (και μοναδικό) που έχω ανεβάσει στο YouTube.
Πρόκειται για ένα τραγούδι που γράφτηκε πριν από περίπου 14 χρόνια! Ξέρετε, τότε που ήμουν φοιτητής στην Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ. και ως σύγχρονος νέος και ακολουθώντας τη "μόδα" της εποχής, προσπαθούσαμε να εντυπωσιάσουμε, να συγκινήσουμε, και στην τελική να ρίξουμε τις νεανίδες, γρατζουνώντας μια κιθάρα προσποιούμενοι τους ευαίσθητους τραγουδοποιούς και δίνοντας έμφαση στις καλλιτεχνικές μας δεξιότητες!
Το αν καταφέρναμε τους στόχους μας, δεν έχει και πολύ σημασία, αφού 9 στις 10 φορές καταλήγαμε να γινόμασταν το "κέντρο της παρέας", και γύρω μας δεκάδες ζευγαράκια να ερωτοτροπούν υπό τους ήχους 2 ξεκούρδιστων κιθαρών, με συνοδεία background ήχους της φύσης (ξέρετε.. το θρόισμα των φύλλων, το τιτίβισμα των πουλιών και το φλοίσβο της θάλασσας), κι όλ' αυτά κάτω από το ρομαντικό φως του φεγγαριού...
Τότε λοιπόν, απογοητευμένοι που δε ρίχναμε γκόμενες (ε ναι, θέλαμε και πολλές τρομάρα μας, καθώς ως γνωστών, μία = καμία) με το τραγούδι, και προτού φορέσουμε τις κιθάρες μας "κολάρο", αποφασίσαμε να τη δούμε αλλιώς! Να παίζουμε για τους εαυτούς μας! Αρχικά έπρεπε να βρούμε ένα όνομα... Ήταν η εποχή της "τόλμης και γοητείας" και του "Beverli Hills", που στις παρέες όλοι τα έφτιαχναν με όλες και τούμπαλιν. "Πουστιές" και "πουστρίγκοι" ήταν οι λέξεις που ακούγονταν από παντού! Και μέσα σε όλον αυτό το χαμό, εμείς απλά... "Σπρώχναμε τις χορδές" ("Push Strings"), καμιά φορά και τα "στρινγκς" που πετούσαν οι "ξετσίποτες" και μπλέκονταν στις κιθάρες μας! Κάπως έτσι, δημιουργήθηκαν οι "The PushStrings"!
Από τότε, το πασίγνωστο (στον στενό και κλειστό κύκλο της παρέας :-)) ντουέτο που αποτελούταν από εμένα και το κολλητάρι και συμφοιτητή Γιάννη Τσιφούτη, άρχισε να παίρνει τα πάνω του και να εμφανίζεται ακόμα και σε γνωστά φοιτητικά μουσικά στέκια της Θεσσαλονίκης, παίζοντας κυρίως τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Νικόλα Άσημου, του Μιλτιάδη Πασχαλίδη, κλπ!
Κάπου εκεί λοιπόν, στο απόγειο της δόξας τους, και με 1 δική τους σύνθεση που έγινε και σουξέ, χάρη στον πολύ πετυχημένο και γεμάτο μυστήριο τίτλο "Μ.Ε.Κ." (Όπως αποκαλύψαμε μετά από μερικά χρόνια, πρόκειται για τα αρχικά των λέξεων "Μην Εμπιστεύεσαι Κανέναν"), οι "The PushStrings" αποσύρθηκαν από το μουσικό στερέωμα για να ακολουθήσουν solo καριέρα... Έκτοτε, η τύχη τους αγνοείται...
Αποφάσισα λοιπόν σήμερα, να αποδώσω φόρο τιμής στις αξέχαστες εκείνες εποχές και να ανεβάσω στον παγκόσμιο ιστό, το ένα και μοναδικό τραγούδι που έγραψαν οι "The PushStrings"!
Υ.Γ. Αν και θα έχετε καταλάβει ήδη την αγάπη μου για τη μουσική, με αφορμή αυτό το άρθρο, οφείλω να ευχαριστήσω δημόσια δύο άτομα, που εκείνη την εποχή αποτέλεσαν βασικό κίνητρο για τη δημιουργία και την επιτυχία των pushstrings.. Τα πρώτα βήματα στην κιθάρα, τα πρώτα τραγούδια, το management των pushstrings, και το σημαντικότερο - μια πολύ πολύ καλή παρέα - με πολλές και ευχάριστες αναμνήσεις, τα χρωστώ σε δύο κοπέλες που μάγευαν με την παρουσία, τη φωνή και την κιθάρα τους, τα πλήθη στο "cult" και πασίγνωστο σε όλον τον φοιτητόκοσμο της Θεσσαλονίκης, "Άλλοθι".. Τις αδερφές Ματράκη! Αν και τελικά τις κέρδισε η επιστήμη (της νομικής), όποιος είχε τη χαρά και την τύχη να τις ακούσει, θα καταλάβαινε ότι πρόκειται για σπουδαίες μουσικούς και φωνές! Ελένη και Ολυμπία, thank you very very much, και ελπίζω να ξαναβρεθούμε, να τα ξαναπούμε από κοντά και να ξανατραγουδήσουμε! Να είστε καλά! :-)
13 σχόλια:
Δεν μπορώ ειλικρινά να πω τίποτα. 10 λεπτά μετά και είμαι ακόμα συγκινημένος μ' ένα χαμογελάκι, μόνο από τη δεξιά μεριά... Φίλε μου, ήταν το καλύτερο δώρο για τη γιορτή του Αγ. Βαλεντίνου (χιχι)...
Σ' ευχαριστώ που έκανες τον κόπο ν' αναρτήσεις τα συναισθήματά μας στον κόσμο...
Σ' ευχαριστώ για όλες εκείνες τις μέρες...
Δε λέω άλλα.......
Φίλε Γιάννη, εγώ σ' ευχαριστώ!
Κάθε πράγμα στον καιρό του και κάθε ηλικία έχει τις δικές της χαρές και τις δικές της συγκινήσεις...
Παρόλ 'αυτά, ελπίζω να ασχολείσαι ακόμα με την κιθάρα και τη μουσική και.. πού ξέρεις;.. μπορεί μετά από κάποια χρόνια οι PushStrings να παίζουν ρεμπέτικα σε κανένα ουζερί :-).
Στο μεταξύ, αν σε φέρει ο δρόμος σου προς Θεσσαλονίκη, προτείνω να φέρεις και την κιθάρα να δώσουμε καμιά συναυλία κατ' οίκον και γιατί όχι, καμιά νέα ηχογράφηση :-)
Άντε βρε! Να είσαι καλά και κάθε μέρα σου να είναι σαν του Αγίου Βαλεντίνου (ή αλλιώς, να ζεις κάθε μέρα σου, σα να είναι η τελευταία.. Κάποτε θα 'χεις δίκιο!) (χιχι)...
..really nice!!!!!!...
...tha perimeno to re-union ton PushStrings!...
...
nikm
ps: idi to akouo kai to xana-akouo!!!...exei pragmata na pei!!!
Α να χαθείτε, με συγκινήσατε! Θέμη, τώρα που το σκέφτομαι, στα χέρια σου πρέπει να είναι και άλλο ένα ντοκουμέντο από μια εκδρομή στα Τέμπη! Θα το ήθελα αν το έχεις, αλλά προς Θεού/Αλλάχ/Βούδα, όχι στο youtube!
Εκ μέρους των "PushStrings" :-), Σ' ευχαριστώ πολύ φίλε nikm!
Αν και η ηχογράφηση ήταν.. "του ποδαριού",
αν και η φωνή μου ήταν ξεκούρδιστη (ειδικά στις χαμηλές :-)),
αν και λείπει η 2η κιθάρα,
αν και το τραγούδι δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο,
αν και δεν είναι γραμμένο από "επαγγελματίες",
αν και ισχύουν όλα τα παραπάνω, αυτό που θέλει να πει είναι πως όταν έχεις καλούς φίλους και υπάρχει κέφι, διάθεση, ζωντάνια, αισιοδοξία και αγαπάς τη ζωή, μπορείς να κάνεις άπειρα και δημιουργικά πράγματα "έτσι, για πλάκα", που θα σε κάνουν να νιώσεις ευφορία τη στιγμή που τα κάνεις και τα αισθάνεσαι, και να σου φέρουν νοσταλγία τη στιγμή που θα τα σκεφτείς μετά από κάποια χρόνια (καλα, δε μας πήραν και τα χρόνια ακόμα.. αλλά λέμε τώρα :-))...
Cybergoulion, τελικά σ' αυτό το thread έχουμε κι άλλο reunion!
Όχι μόνο συναντήθηκαν οι Pushstrings, αλλά και η ομάδα που έστησε το TopoL@b!!! Αν και αυτό είναι η "άχρηστη πληροφορία της ημέρας" για τους πιο πολλούς που θα το διαβάσουν, οι τρεις μας ξέρουμε ότι φέραμε την τεχνολογική επανάσταση στο ΤΑΤΜ του ΑΠΘ το 1996, στήνοντας τη νησίδα ιντερνετ του τμήματος, με τέτοιο υποδειγματικό τρόπο, που θα ζήλευαν ακόμα και τα πιο σύγχρονα ιντερνετ καφε! (γεγονός που το αναφέρω για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας :-))
Το ντοκουμέντο από τα Τέμπη...
Υπάρχει κάπου, σε μια κασέτα των 8mm...
Πρέπει τη βρώ, να συνδέσω την κάμερα στο tv tuner και να το γράψω σε divx... Την επόμενη φορά που θα έρθεις Θεσσαλονίκη, πέρνα από το σπίτι να το γράψουμε επι τόπου.. :-)
Αυτό που είπες για την ιστορική αλήθεια είναι μεγάλη κουυβέντα :-)
Σε μια βόλτα στη σχολή πριν 1-2 χρόνια, μου είπε ένας νεαρούλης που ήταν εκεί ότι το έστησε ο ίδιος μόνος του! Θυμάσαι όμως εποχές; 4mbit την εποχή των 28.8 modem; Μάχες στο Duke Nukem; Χε...
Όσο για την κασέτα πρέπει να το φροντίσουμε!
Pantos sto youtube tha mporouse na exei titlo "O Akefalos tragoudistis" ;-)
Oraios Themi! Perimenoume kapoia stigmh na se akousoume kai live.
dlyt
Καλύτερα ακέφαλος.. παρά κεφαλαιούχος (ειδικά στις μέρες μας)! :-P
Σ' ευχαριστώ πολύ Δημήτρη! Ξέρεις, στην εταιρία υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι, "κρυφά" ταλέντα, που θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα στη μουσική βιομηχανία, αν δε γινόταν γιάπηδες, αντιεξουσιαστές, ή διευθυντές!!!
Δεν μου επιτρέπεται να πω περισσότερα, ελπίζω να ήταν αρκετό το hint! ;-)
Όσο για το "Live", θα το κανονίσουμε.. μόλις ετοιμαστεί το playback! :-P
@goulion...
Τρελές νύχτες duke nukem, σουβλάκια και ξενύχτια και μακάρι να ήταν και 28.8... Εγώ με κάτι 9600 πάλευα καιόταν πήγαινα στο TopoL@b,λες και κατέβαινες όλος ο κόσμος στον Τοπο... Topo1...
και windows nt... όταν οι άλλοι μαθαίναν τα 3.11...
Λοιπόν, σαν να πρέπει να κανονίσουμε καμμιά βραδιά pushstings - topolab - alt-berlin μου φαίνεται... Για συμμαζευτείτε...
@Γιάννης, cybergoulion:
Τώρα εμένα γιατί το "PushStrings" μου ακούγεται σαν method της JAVA?? :-P
Δεν πάω καλά... :-)) Αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω.. ο cybergoulion είναι γνωστός blogger σε όλο το πανελλήνιο, κι εσένα Γιάννη, ως admin σε κάτι φόρουμ σε έπιασε το μάτι μου (αν θες ξαναθύμισέ μου το site)...
Αντε παιδάκια, επειδή το να συμμαζευτούμε δεν το βλέπω να κανονίζεται εύκολα με δεδομένο ότι είστε όλοι τόσο πολυάσχολοι και εκτός Θεσσαλονίκης, προτείνω να κάνουμε κανένα ytalk όπως τον παλιό καιρό, τότε που δεν είχε ακόμα εφευρεθεί το IRC! :-)))
@Γιάννης: Κυυυυριε administratooooor, 28800 είπα ότι υπήρχανε, δεν είπα ότι είχα! Τα μισά ακριβώς μη σου πω...
@Themis: Ytalk? Τι μου θύμισες! Ότι ξέχασα να το αναφέρω στο post της θριαμβευτικής αποχώρησης από to facebook!
Πρέπει να οργανωθούμε! Μέχρι να το κάνουμε όμως αυτό δεν κανονίζουμε μια συνδιάσκεψη στο skype; Για να βλέπω usernames στο mail μου!
@Themis & CyberGoulion: Tο site είναι το www.audiovideo.gr ...
ytalk... τι είπατε τώρα ΩΡΕ;;; Που τα θυμηθήκατε αυτά;;;
(Αλήθεια αυτά τα ξεχαρβαλωμένα, πλην τίμια μηχανηματάκια που τρέχαν τύπου unix τα θυμάστε;;;;)
Ε ρε εποχές...
Ραντεβού στην Αθηνά για μπουγάτσα...
Δημοσίευση σχολίου