- Το Υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε "Η απόφαση αυτή δεν μας ικανοποιεί".
- Ο Γιώργος Παπανδρέου είδε ανικανότητα της κυβέρνησης να προβλέψει και να αποτρέψει την απόφαση αυτή και χαρακτήρισε "απαράδεκτη" την ενέργεια του Καναδά.
- Ο Συνασπισμός κατηγόρησε τις σημερινές και προηγούμενες κυβερνητικές πολιτικές στο συγκεκριμένο ζήτημα και υπενθύμισε τις εδώ και χρόνια χαμένες ευκαιρίες για αμοιβαία αποδεκτή λύση.
- Το ΚΚΕ τόνισε πως "το ζήτημα έχει γίνει πολύ πιο σύνθετο από το θέμα του γεωγραφικού και μόνο γεωγραφικού ονόματος", συμπληρώνοντας πως "Η γειτονική χώρα έχει μετατραπεί σε ένα αμερικανικό προτεκτοράτο".
- O ΛΑ.Ο.Σ. ζήτησε να αναλάβει πρωτοβουλίες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ξαναδιαβάζοντας τις τοποθετήσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων παρατηρώ πως η μόνη σοβαρή άποψη που έχει κάποιο ενδιαφέρον είναι του ΣΥΡΙΖΑ. Αφήνει κάποιο υπονοούμενο για "αμοιβαία αποδεκτή λύση" χωρίς να την αναλύει.
Ποια είναι αυτή η "αμοιβαία αποδεκτή λύση" στο θέμα του ονόματος της ΠΓΔΜ?
Κατ' αρχήν, γιατί μας "ενοχλεί" το όνομα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"; Γιατί αντιδρούν όλοι στο δημοκρατικό δικαίωμα ενός λαού να αυτοπροσδιοριστεί εθνικά;
Το πρόβλημα προφανώς δεν είναι το όνομα μόνο. Όταν η γειτονική μας χώρα χρησιμοποιεί το όνομα "Μακεδονία" για να αυτοπροσδιοριστεί εθνικά, σημαίνει ότι δίνει όχι μόνο "Γεωγραφική" αλλά και "Ιστορική" διάσταση. Στα σχολικά τους βιβλία της ιστορίας μαθαίνουν πως είναι απόγονοι του Μεγαλέκου (δεν είναι;). Χρησιμοποιούν τα σύμβολα της Βεργίνας και προκαλούν, (Ισχυρίζονται ότι είμαστε "αδέρφια", αλλά δεν το ξέρουμε) αφήνοντας ανοιχτές τις επεκτατικές τους βλέψεις.
Από ιστορικής άποψης, δε με απασχολεί και ούτε νοιώθω περήφανος για το αν είμαι ή δεν είμαι απόγονος του Αλέκου. Παρακολουθώντας όμως τις διεθνείς εξελίξεις των τελευταίων χρόνων σχετικά με το θέμα της ονομασίας, έχω διαμορφώσει την άποψη ότι η κατάσταση είναι πλέον μη αναστρέψιμη και γι αυτό έχουμε όλοι ευθύνη!
Το μεγαλύτερο έγκλημα που έχουμε κάνει όλοι μας σε αυτό το θέμα ήταν η συμμετοχή στο Μεγαλειώδες συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στη Θεσσαλονίκη το 1991 αν θυμάμαι καλά (είχα πάει κι εγώ, μαθητής λυκείου τότε).. Σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, εκείνη τη μέρα είχαν κλείσει τα σχολεία και οι δημόσιες υπηρεσίες, και οι μετακινήσεις για Θεσσαλονίκη ήταν δωρεάν.
Τότε ήταν που οι γείτονες ήταν έτοιμοι να δεχτούν το όνομα "Σλαβο-Μακεδονία", που υποδηλώνει γεωγραφική περιοχή (σύμφωνη και με τη δική μας ιστορία). Το συλλαλητήριο όμως ήταν τόσο δυναμικό που κανένας πολιτικός αρχηγός (Μητσοτάκης - Παπανδρέου παίζανε τότε νομίζω) δεν ήθελε να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και να συμφωνήσει στον όρο "Σλαβομακεδονία". "Δε Δεχόμαστε καμία ονομασία με τον όρο Μακεδονία ή παράγωγά της"! Αυτό ήταν το σύνθημα και από τα δυο μεγάλα κόμματα (με εξαίρεση κάποιες φωνές λίγων πολιτικών από όλους τους χώρους)
Έτσι, η "αδιαλλαξία" μας και το εθνικιστικό ντελίριο εκείνης της εποχής, δε μας επέτρεψαν να συμφωνήσουμε σε ένα κοινής αποδοχής όνομα, όπως θα μπορούσε να είναι το "Σλαβομακεδονία", ένα όνομα που ήταν έτοιμοι να το δεχτούν οι Σκοπιανοί. Από τότε, όλα τα κράτη αναγνωρίζουν το κράτος των Σκοπίων ως "Μακεδονία", εκτός από εμάς...
Μετά από όλα αυτά, αναρωτιέμαι.. Τόσα και τόσα έχουν γραφτεί για το Αλεκάκι.. Ότι ήταν γκέϊ, ότι ήταν κατακτητής, βάρβαρος, ιμπεριαλιστής, κλπ κλπ... Δεν ξέρω τι ήταν, πάντως για μένα ήταν
Την απάντηση νομίζω πως την ξέρω, αλλά θα ήθελα να την ακούσω κι απο εσάς!
5 σχόλια:
To gyrises ston Synaspismo twra re lexrith? ftou sou poulhmene!
Αυτό κατάλαβες από αυτά που έγραψα? κρίμα... :-(
Ωραία τα λες. Συμφωνώ σε όλα!
Τελικά τι μας προσβάλει πιο πολύ? Ότι αποκαλούν Μακεδονία τα Σκόπια? Ή ότι λένε Instabul την Κωνσταντινούπολη? Και όλα τα τουρκικά παράλια έχουν χάσει την ελληνική τους ιστορική ονομασία?
Το θέμα δεν είναι τι μας προσβάλει, αλλά τι κάνουμε εμείς!
Κατά τη δική μου πάντα άποψη, για την ΠΓΔΜ δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα στο θέμα του ονόματος! Όταν χώρες όπως οι Η.Π.Α και ο Καναδάς αναγνωρίζουν την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα και συνεχώς προστίθενται κι άλλες, υποχρέωσή μας είναι να διασφαλίσουμε την Ειρήνη στην περιοχή των Βαλκανίων γενικότερα και να αποκλείσουμε πιθανές μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις των γειτόνων μας μέσω της διεθνούς διπλωματίας.
Για την Κωνσταντινούπολη και τα τουρκικά παράλια, εκεί είναι πιο απλά τα πράγματα! Με την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, ξεκινά η κατάρρευση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και μέχρι το 1923 που καθορίστηκαν τα σύνορα της Ελλάδας όπως ισχύουν σήμερα (συνθήκη της Λωζάννης), η Κωνσταντινούπολη ήταν πόλη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μετά από 554 χρόνια (2007 - 1453), είναι δυνατόν "συνέλληνα" να πιστεύεις πως δικαιούμαστε να επιβάλλουμε στους φίλους μας τους τούρκους να ονομάζουν την "πόλη" με την Βυζαντινή της ονομασία;;; Δε φαντάζομαι να αμφισβητείς τη συνθήκη της Λωζάννης! Γιατί αν είναι έτσι, τότε στο βρόντο μιλάω...
Μη μπερδεύεις το θέμα του ονόματος του Κράτους των Σκοπίων με το θέμα του ονόματος της Κωνσταντινούπολης. Στη μία περίπτωση υπάρχει Γεωγραφική και Ιστορική αμφισβήτηση, ενώ στην άλλη υπάρχει απλά η "πικρία" μερικών για το όνομα Instabul και για το γεγονός ότι ανήκει στους Τούρκους μια πόλη που μέχρι πρόσφατα ζούσαν οι Έλληνες παππούδες μας.
Τέλος, για τα τουρκικά παράλια που λες ότι έχουν χάσει την ιστορική τους ονομασία, θα σε παραπέμψω σε κάτι που είχε πει ο Τουρκούτ Οζάλ (το 1988 στο Νταβός(;))που καλό θα ήταν να το θυμούνται που και που αυτοί που μας κυβερνούν: Οι διαφορές της Ελλάδας με την Τουρκία θα έχουν λυθεί από μόνες τους σε λίγα χρόνια. Η Ελλάδα έχει δημογραφικό πρόβλημα και ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου ο πληθυσμός της μειώνεται δραματικά.
Η ιστορία θα γραφτεί από μόνη της και χωρίς πολέμους. Το Ελληνικό κράτος αφανίζεται από μόνο του...
(Ηθικό Δίδαγμα: Γαμάτε γιατί.. Χανόμαστε!)
Δημοσίευση σχολίου