"- Χρόνια πολλά Θέμη! Πωπω πως μεγάλωσες! Έγινες κι όλας 4 ετών!...
- Και γιατί μεγάλωσα? πολύ είναι το 4? 1 πάει, 2, πάει, 3 πάει, 4! (μετρώντας με τα δάχτυλα του ενός χεριού). Δε μεγάλωσα! Μικρός είμαι ακόμα..."
Ο παραπάνω διάλογος που αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο, πραγματοποιήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 1978! Από τότε είχα καταλάβει την αξία του χρόνου. Πολύ ώριμη σκέψη για κάποιο τετράχρονο θα έλεγα σήμερα.. Από τότε έχουν περάσει 29 χρόνια ακριβώς! Πώς περνούν τα άτιμα! 1 πάει, 2 πάει... 33 πάει! Ποτέ δε κατάλαβα γιατί γιορτάζουμε τα γενέθλια.. Θεωρητικά, νομίζω πως τα γιορτάζουμε για να μας θυμίζουν την ύπαρξή μας! Να μας θυμίζουν πως κάποια μέρα μεταλλαχτήκαμε από σπερματοζωάριο σε άνθρωπο, γεγονός που θα πρέπει να μας χαροποιεί ιδιαίτερα, αφού οι πιθανότητες να καταλήγαμε στο πάτωμα ή στην τρύπα του WC είναι πολύ μεγαλύτερες!!
Κατά συνέπεια, τα εύλογα ερώτημα που πρέπει να θέσω στον εαυτό μου είναι "Τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια" Είμαι ευχαριστημένος που γεννήθηκα; Για ποιά λάθη μετάνιωσα; Ποια λάθη θα ξαναέκανα; Που πάω; Ποιος είμαι" και τα σχετικά.. Βαριέμαι να κάνω τον απολογισμό των 33 χρόνων.. Ίσως επειδή τα γενέθλιά μου είναι κοντά στην Πρωτοχρονιά, συνήθως τον κάνω τότε.. Και πάλι, αν βρω χρόνο! Ένα θετικό που πρόκειται να επιφέρει η επικείμενη αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης είναι και αυτό: Θα δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε και έτσι θα αποφεύγουμε αυτές τις υπαρξιακές κρίσεις που απαιτούν διάλογο με τον εαυτό μας! Εξάλλου, μέχρι τότε θα συνεχίζεται ο διάλογος για το ασφαλιστικό!
Σε γενικές γραμμές πάντως τα πάω μια χαρά με τον εαυτό μου, δόξα τον Πανάγαθο! Όσες φορές έχω τύχει σε προσωπικό διάλογο, 9 στις 10 φορές συμφωνώ με τον εαυτό μου.. Κι αν καμιά φορά έχω νεύρα, χαζός είμαι να ξεσπάω στον εαυτό μου; Γι αυτό το λόγο ευτυχώς υπάρχουν οι φίλοι, οι κοπέλες, η Νέα Δημοκρατία, τα αυτοκίνητα με αθηναϊκές πινακίδες, η κοινωνία γενικότερα και πολλοί άλλοι στους οποίους πρέπει να ξεσπάμε για να διατηρήσουμε τη δική μας ψυχική ηρεμία :-)..
Με αφορμή τη σημερινή μέρα λοιπόν, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς (εσάς δηλαδή), που με ανέχονται και που σήμερα με θυμήθηκαν και μου ευχήθηκαν (ή θα μου ευχηθούν) χρόνια πολλά, θυμίζοντάς μου κάτι που είχα σκεφτεί όταν ήμουν 4 ετών και τώρα στα 33 μου αποφεύγω να αποδεχτώ.. πως ο χρόνος περνά πιο γρήγορα απ ότι νομίζω..
Σας ευχαριστώ!
/Θέμης
Ενας γέρος
Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ' ένας γέρος·
με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.
Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνεια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμι, και λόγο, κ' εμορφιά.
Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.
Κ' εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθές. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.
Και συλλογιέται η Φρόνησις πώς τον εγέλα·
και πώς την εμπιστεύονταν πάντα - τι τρέλλα! -
την ψεύτρα που έλεγε· «Αύριο. Εχεις πολύν καιρό.»
Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση
χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι
κάθ' ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.
... Μα απ' το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται
στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
System Of A Down - Lonely Day
7 σχόλια:
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ μελλοντικε ξενιτεμενε μας.
Προλαβα πρωτος ε?
Γουου τσανγκ.
:-)
i migliori auguri apo pictor...xronia polla!...kai mi xexnas...ta noodles na nai MISKO!!
Χρονια Πολλα να τα εκατοστησεις....
Την τουρτα την θελω σοκολατα...
Πότε θα μου την στειλεις????
Νατ.
me aformi ta genethlia sou...kai ta erotimata sou...erotimata pou ligo i poli talaiporoun ti skepsi olon mas...
"HLIKIA:
ti mporei na kanei kaneis se 80 xronia? pithanon, na arxisei na siniditopoiei pos tha eprepe na zisei kai poia einai ta 3 i 4 pragmata pou axizoun ton kopo.
ena dikaio programma apaitei 800 xronia.ta prota 100 tha itan afieoromena sta paixnidia tis kathe ilikias, me ti kathodigisi paidagogon 500 xronon.sta 400 xronia, exontas oloklirothei i anotati ekpaideusi, tha mporouse kaneis na kanei kati ofelimo.o gamos den tha eprepe na ginetai prin apo ta 500. ta teleutaia 100 xronia zois tha mporousan na afierothoun sti sofia. kai sto telos ton 800 xronon isos na arxize kaneis na mathainei pos tha eprepe na zisei kai poia einai ta 3 i 4 pragmata pou axizoun to kopo.
ena dikaio programa apaitei 8000xronia...kai ta loipa..."
ernesto sabato
"antropoi kai granazia"
Δανεικό από μία κάρτα που κρατώ από την δευτέρα γυμνασίου:
"πρέπει να ξέρεις πως προσθέτοντας κάθε χρόνο ένα κεράκι στην τούρτα των γενεθλίων σου δεν γερνάς, απλώς η ζωή σου γίνεται όλο και πιο φωτεινή"
καλόχρονος λοιπόν και να χαμογελάς πάντα!
Όλγα
(ή αλλιώς μια ανεμώνη που έχει χάσει τα μυαλά της)
Themis said...
Blackangel, pictor, Natalie, Olga σας ευχαριστώ πολύ!
Όλγα, πολύ φωτεινό (στην κυριολεξία) και αισιόδοξο το απόσπασμα, μακάρι να είναι έτσι.. :-)
Pictor, το απόσπασμα του Ernesto sabato, με έκανε να χαμογελάσω, προκαλώντας μια γλυκιά μελαγχολία.. Όσο χρονών κι αν είναι κάποιος, θα είναι πάντα πολύ ωραία η ζωή τελικά.. κι ας είναι πουτάνα..
Συνειρμικά μου έφερε στο μυαλό τον καταπληκτικό και τραγικό συνάμα :-) στίχο "Θεέ μου ας ήξερα τι μέρα θα πεθάνω και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω...". Όταν κάποιος δικός μου άνθρωπος φεύγει (θάνατος, χωρισμός...), η θλίψη μου οφείλεται κυρίως, - όχι στην δική μου απώλεια, ή στο κρίμα για αυτόν που έφυγε, αλλά, - στη συνειδητοποίηση του πόσο ανύσχυροι είμαστε όλοι, απέναντι στις επιλογές μας και στην ίδια μας τη ζωή!
Κι εδώ κολλάει το:
"Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική."
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
(Αυτός ο Καβάφης ρε παιδιά, πιο πολύ για φιλόσοφος μου κάνει, παρά για ποιητής..)
καλημερα
Δημοσίευση σχολίου