Περί ασφαλιστικού ο λόγος...

Με αφορμή τη "συζήτηση" για το ασφαλιστικό και την προγραμματισμένη μεθαυριανή πανελλαδική απεργία, σκεφτόμουν πολύ έντονα αν ήθελα να αναπτύξω τις απόψεις μου και τι να πω.. ή μάλλον, τι να πρωτοπώ!

Στην αρχή σκέφτηκα να συγκεντρώσω τα "αιτήματα", ώστε να είμαστε τουλάχιστον ενημερωμένοι για το τι διεκδικούμε.. Είναι τόσο μακρύς ο κατάλογος και τόσα πολλά "τα στραβά" που θα γινόμουν τόσο κουραστικός, που κι εγώ ο ίδιος βαρέθηκα και μόνο που τα σκέφτηκα..

Έτσι σκέφτηκα να τα παραθέσω επιγραμματικά (copy - paste δηλαδή), αλλά το αποτέλεσμα θα έμοιαζε πολύ με τα συνθήματα που παραπέμπουν σε κομματικές γραμμές και ως γνωστόν, απεχθάνομαι τις κομματικές ταμπέλες και ταυτότητες, ιδιαίτερα σε τέτοια θέματα που το αυτονόητο θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο από όλους και ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων.

Κατά συνέπεια, μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να θέσω κάποιον προβληματισμό στο συγκεκριμένο θέμα, γιατί το βρίσκω ότι πιο δύσκολο να προσπαθείς να αποδείξεις το.. αυτονόητο!

Ευτυχώς, με την ιδιότητα του εκλεγμένου μέλος της τριμελούς επιτροπής των εργαζομένων της μεγαλύτερης ιδιωτικής Ελληνικής "πολυεθνικής" εταιρίας τηλεπικοινωνιών στο υποκατάστημα της Θεσσαλονίκης, είχα την ευκαιρία και τη δυνατότητα να συζητήσω με πάρα πολλούς συναδέλφους για το ασφαλιστικό, κι έτσι αυτή τη στιγμή μου δίνεται η δυνατότητα να απευθυνθώ στους συναδέλφους μου και να διατυπώσω τις απόψεις μου και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξα και να τοποθετηθώ στα πιο συχνά ερωτήματα που μου τέθηκαν:


- " Η τυφλή εμπιστοσύνη στους χειρισμούς της Κυβέρνησης"
Ομολογώ πως με εξέπληξε αρνητικά η άγνοια της υφιστάμενης κατάστασης, σε σχέση όχι μόνο για το ασφαλιστικό και τις ιδιαιτερότητες των ταμείων, αλλά και οι μεμονωμένες (ευτυχώς) απόψεις περί αναγκαιότητας περιορισμού ή και κατάργησης της σύνταξης, περί αναγκαιότητας ισόβιας εργασίας κλπ., με τη δικαιολογία ότι "αφού δεν υπάρχουν λεφτά, δεν υπάρχουν δουλειές και υπάρχει υπογεννητικότητα, το κράτος πρέπει να συντηρεί περισσότερους συνταξιούχους από εργαζομένους και άρα πρέπει να δεχτούμε τις αλλαγές ως αναγκαίο κακό". Τι είναι αυτά που ακούω ρε παιδιά!!! Και γιατί τους ψηφίζουμε τότε; Για να λύσουν αυτά τα προβλήματα δεν τους ψηφίζουμε; !! Η τραγική ειρωνεία είναι πως οι ίδιοι που αποφασίζουν και προτείνουν 37 χρόνια δουλειάς και για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και το ύψος της σύνταξης για τους υπόλοιπους, οι ίδιοι έχουν θεσπίσει στον εαυτό τους ΙΣΟΒΙΑ σύνταξη 1400 ευρώ καθαρά μετά από 4 (!!!!) μόλις χρόνια εργασίας, η οποία μάλιστα κατατίθεται άμεσα και όχι στα 65, ή στα 70! Και αυτό βέβαια δεν αφορά τους βουλευτές του Κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τους 300! (Και 30.000 να ήταν, πάλι το ίδιο θα αποφάσιζαν.. για τους εαυτούς τους..) ΈΛΕΟΣ!!!

- "Η ανάγκη για λύση στο ασφαλιστικό"
Είναι γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία ανησυχεί με αυτά που ακούει από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ για τα αποθεματικά στα ταμεία. Εύλογο το ερώτημα "Κι αν κάνουμε απεργία και κάνει πίσω η Κυβέρνηση, τι θα αλλάξει; τα ταμεία πάλι θα μείνουν άδεια και μετά από χρόνια θα αδειάσουν κι αυτά που τώρα παρουσιάζονται ως υγιή". Σωστό κι αυτό! Μα δεν φωνάζουμε για να μη γίνει καμία αλλαγή! Φωνάζουμε γιατί οι αλλαγές που πάνε να περάσουν είναι οι πιο ανώδυνες για την Κυβέρνηση τη δεδομένη χρονική στιγμή (που σήμερα είναι, αύριο δεν είναι) και οι πιο επώδυνες και άδικες για τους πολίτες! Η "ενοποίηση" των υγιών ταμείων με τα προβληματικά, είναι μια λύση του ποδαριού, που το μόνο εγγυημένο αποτέλεσμα που μπορεί να επιφέρει είναι να απορροφηθούν οι πόροι του υγιούς ταμείου, και μετά από μερικά χρόνια το πρόβλημα να διογκωθεί και να μην υπάρχουν χρήματα για κανέναν!

- "Το νόημα της απεργίας"
Αυτό που διαπίστωσα επίσης είναι ότι μερικοί (έως πολλοί για να πω την αλήθεια) συνάδελφοι, αν και ανησυχούν για τις επικείμενες αλλαγές για το ασφαλιστικό που ακούγονται στα ΜΜΕ, εκφράζουν μια δυσπιστία στο αν όντως πρόκειται να παρθούν τόσο αντιλαϊκά μέτρα, από τη στιγμή που δεν έχει κατατεθεί ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο από την Κυβέρνηση. Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι, κι εγώ δεν έχω ακούσει ούτε έχω δει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ούτε να διαψεύδει, ούτε να επιβεβαιώνει τις "φήμες" που η ίδια η κυβέρνηση διέρρευσε προς τα ΜΜΕ. Νομίζω πως έχει ξεκινήσει ήδη ο διάλογος για το ασφαλιστικό πάντως.. Τι περιμένουμε; να τελειώσει και μετά να αναρωτιόμαστε γιατί δε μιλούσαμε και γιατί δεν κάναμε τίποτα;

- "Ο φανατισμός των επαγγελματιών συνδικαλιστών"
Αν και δε θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση αυτήν ειδικά τη στιγμή με τους (κατά τ' άλλα αγαπητούς) συναδέλφους συνδικαλιστές που πρωτοστατούν συνήθως σε κάθε προσπάθεια επιβολής αντιλαϊκών μέτρων, θα ήθελα να εκφράσω προσωπικά την απογοήτευσή μου για τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησαν να "πείσουν" τους συναδέλφους που πιθανόν δεν επιθυμούν να λάβουν μέρος στις κινητοποιήσεις, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ο εκφοβισμός και οι χαρακτηρισμοί δεν αρμόζουν στο ήθος και το ύφος των δημοκρατικών συνειδήσεων, άσε που πάντα επιφέρουν αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά. Σκοπός δεν είναι "να εκβιάσουμε" το αποτέλεσμα, αλλά να συσπειρωθούμε και να καταλάβουμε την κρισιμότητα της κατάστασης και το τι διακυβεύεται εν αγνοία μας..

-"Το "προσωπικό κόστος" της Απεργίας
Οι διεκδικήσεις και οι αγώνες πάντα έχουν κάποιο προσωπικό κόστος. Αυτό το κόστος είναι που δίνει αξία στους αγώνες και δημιουργεί αίσθημα ικανοποίησης σε κάθε ιδεαλιστή άνθρωπο που έχει αρχές και θέλει να αγωνιστεί για τις ανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά που του επιτρέπουν να ατενίζει με αισιοδοξία και χαμόγελο το μέλλον. Οι εσωτερικές συγκρούσεις με τον εαυτό μας για το ποιο είναι το σωστό, η υπευθυνότητα και ο επαγγελματισμός, η περικοπή του ημερομισθίου, η ηττοπάθεια, είναι αυτά που δημιουργούν τα πιο πολλά προσωπικά διλλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη μέρα. Και τα αντιμετωπίζουμε όλοι μας και ιδιαίτερα εμείς οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα! Την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου, δε θα έχουμε τέτοια διλλήματα! Γιατί θα είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι, στους δρόμους! Κι ας μας παρακολουθούν κι όλες οι κάμερες της τροχαίας! Γιατί αυτό θέλουμε κι εμείς! Αυτή τη φορά θέλουμε και να μας ακούσουν και να μας δουν! ;-)


Την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου, για πρώτη φορά θα ενωθώ με όλους τους εργαζομένους, με όλους τους πολίτες, με όλες τις πολιτικές παρατάξεις, γιατί παρά τις διαφωνίες μας σε πάρα πολλά θέματα, η αγάπη μας για τη ζωή, η ανάγκη για μια καλύτερη ποιότητα ζωής στη δύση της, αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που αφορούν τον τόπο μας, το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, μόνο να μας ενώσουν μπορούν και να ενώσουν τις φωνές μας! Είναι ώρα να τις ακούσουν!

/Θέμης


Υ.Γ. Στην ιστοσελίδα της Γ.Σ.Σ.Ε. (http://www.gsee.gr/news/news_facts.php) θα βρείτε αρκετές πληροφορίες για να ενημερωθείτε σχετικά.

Filippos Pliatsikas - An Tha Borousa Ton Kosmo Na Allaza


"face à la mer" by Calogero-Passi