Ποτέ την Κυριακή;;;

Αν δε με απατά η μνήμη μου, παραδοσιακά τα μαγαζιά παρέμεναν ανοιχτά την τελευταία Κυριακή κάθε έτους… Κάνω λάθος; Γιατί φέτος έγινε τόσος ντόρος για το αν θα μείνουν κλειστά ή ανοιχτά;

Διαβάζω στο site του εμπορικού συλλόγου Αθηνών (http://www.esathena.gr/modules/article/view.article.php/588/c6) : «Διευκρινίζεται ότι όσοι υπάλληλοι επιλέξουν να εργασθούν την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου θα αμειφθούν με προσαύξηση κατά 75% καθώς και με μία επιπλέον μέρα άδειας (ρεπό), η οποία θα δοθεί υποχρεωτικά εντός του Ιανουαρίου 2009. Εναλλακτικά, μετά από κοινή απόφαση των μερών (εργαζόμενοι – εργοδότες), μπορεί η ημέρα απασχόλησης αντί για άδεια να πληρωθεί και σε αυτή την περίπτωση ισχύει επιπλέον προσαύξηση κατά 75%».

Να και κάτι καλό! Προσωπικά την παραπάνω «συμφωνία» τη βρίσκω πολύ συμφέρουσα για τους εργαζομένους! Και τη μέρα θα την πληρωθούν με το παραπάνω, αλλά επιπλέον θα πάρουν και μια μέρα έξτρα άδεια (ρεπό) μέσα στον επόμενο μήνα! Κι όλα αυτά μόνο για όσους «επιλέξουν» να δουλέψουν! Οι υπόλοιποι που δεν επιθυμούν, κανονικά θα χαρούν την «αργία» της Κυριακής… (τώρα βέβαια παραμένει το ερώτημα, πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η «ελευθερία της επιλογής» από τη στιγμή που η άρνηση μπορεί να συνεπάγεται και απόλυση.. είναι δύσκολοι οι καιροί…)

Το ξέρω ότι θα στεναχωρήσω και πάλι τους «φίλους μου» από το ΠΑΜΕ με αυτά που θα πω, αλλά εδώ και χρόνια προσμένω την ώρα που επιτέλους θα είναι τα καταστήματα, αλλά κυρίως ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ και οι τράπεζες ανοιχτά και τα Σαββατοκύριακα! Και όχι μόνο για ένα Σαββατοκύριακο το χρόνο, αλλά για όλα!!!

Δυστυχώς δεν είμαι εισοδηματίας για να έχω το χρόνο που θα ήθελα για να τακτοποιώ τις προσωπικές μου δουλειές, δυστυχώς δεν είμαι ελεύθερος επαγγελματίας για να στέλνω τη γραμματέα για τις αγγαρείες, δυστυχώς δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος για να πηγαίνω και να φεύγω από την υπηρεσία μου όποτε γουστάρω, δυστυχώς δεν είμαι ούτε συνταξιούχος για να ξυπνάω από τα άγρια χαράματα και να πηγαίνω στην τράπεζα για να πιάνω κουβέντα με τα άλλα συμπαθέστατα παππούδια και φυσικά να έχω προτεραιότητα στη σειρά πριν ακόμα ανοίξουν οι τράπεζες…

Καταλαβαίνω ότι σαν μισθωτός ιδιωτικός υπάλληλος, είμαι μειοψηφία σε μια χώρα γερόντων και βολεψάκηδων, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να συμφωνήσω με την πλειοψηφία (είναι όντως;) που θέλει να κάθεται την Κυριακή, ενώ από εμένα θα μου αφαιρούνται κάθε μήνα ώρες εργασίας επειδή όλες τις άλλες ώρες εκτός από 09.00-17.00 που εργάζομαι, οι υπηρεσίες έχουν κατεβασμένα τα ρολά! Άσε που με ένα κεφάλι καζάνι μετά από τόσες ώρες συνεχόμενες στον υπολογιστή, συνήθως δεν έχω καθόλου κουράγιο για shopping τις καθημερινές!

Πριν πέσετε να με φάτε, να ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δε θα υποστήριζα την αύξηση των θεσμοθετημένων και καθιερωμένων 40 συνολικών ωρών εργασίας την εβδομάδα (αν κι αυτό ούτε στα χαρτιά ισχύει τελικά)! Αυτό που εννοώ, είναι ότι ίσως θα έπρεπε η Κυβέρνηση, τα συνδικάτα και οι λοιποί «προστάτες» των εργαζομένων, σκεπτόμενοι πιο προσεκτικά και διορατικά, να μελετήσουν εναλλακτικές προτάσεις ενόψει επικείμενης οικονομικής κρίσης και νέου κύματος απολύσεων και να μην λένε απλώς ΟΧΙ σε όλα, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι με αυτόν τον τρόπο κάνουνε το χρέος τους…
Κι επειδή εγώ δεν είμαι τίποτα από τα παραπάνω, μπορώ να λέω ότι μου κατέβει, χωρίς να φοβάμαι το «πολιτικό κόστος»! Προσωπικά λοιπόν, θα ήθελα τόσο τα καταστήματα, όσο και οι υπηρεσίες, να παραμένουν ανοιχτά ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ! ΧΩΡΙΣ ΑΥΞΗΣΗ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! Να προσλάβουν κι άλλους υπαλλήλους! Να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας! Κι αν κρίνω από το γεγονός ότι κάθε Σάββατο με πιάνει αγοραφοβία από τον κόσμο και την ταλαιπωρία στα super market και τα καταστήματα, πιστεύω ότι πολλοί είναι αυτοί που έχουν σκεφτεί το ίδιο!

Κι αν τελικά γίνει (επιτέλους) κάτι τέτοιο, η ευθύνη των συνδικαλιστών και του νομοθέτη είναι να διασφαλίσει ότι δε θα θιγούν τα όρια ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο και ότι θα δημιουργήσει κίνητρα τόσο στους εργαζόμενους, όσο και στους επιχειρηματίες, όπως π.χ. με την παραπάνω απόφαση του εμπορικού συλλόγου Αθηνών, που να εξασφαλίζει επιπλέον μια δίκαιη μορφή λειτουργίας, π.χ. να περιορίζει την εργασία μέσα στο ΣΚ σε μια φορά το μήνα το πολύ για κάθε εργαζόμενο, με κυκλικές βάρδιες για όλους τους εργαζομένους, ώστε 2 μέρες της εβδομάδας να είναι πάντα μη εργάσιμες (και διαθέσιμες για περαίωση άλλων υποχρεώσεων), ή κάπως έτσι.

Φυσικά η παραπάνω πρόταση είναι μια σκέψη της στιγμής, χωρίς ανάλυση σε βάθος και σίγουρα έχει κενά και προβλήματα… Α ναι! Βρηκα ένα κενό! ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ! :-)

Ακόμα κι έτσι να είναι όμως, ίσως θα έπρεπε να προβληματιστούμε όλοι, και αυτοί που συμφωνούν, αλλά κυρίως αυτοί που διαφωνούν, για να προετοιμαστούν και να αναπτύξουν την επιχειρηματολογία τους καλύτερα… Και οι μεν, και οι δε!

Θέμης

Υ.Γ. Καλό Κουράγιο για την καινούργια χρονιά που έρχεται!!!

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕΟΣ...

...Είμαστε όλοι εμείς, που αυτή τη στιγμή παρακολουθούμε από την τηλεόραση τους 100 κουκουλοφόρους και τους χιλιάδες μαθητές να προσπαθούν να ΣΩΣΟΥΝ την τιμή της χώρας και την αξιοπρέπειά μας!

Ανάμεικτα συναισθήματα, από τη μια η οργή για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου από έναν σχιζοφρενή συν-έλληνά μας που (π)έτυχε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κράτους για να μας προστατεύει, από την άλλη ο φόβος μήπως τεθεί σε κίνδυνο η δική μας περιουσία ή ακόμα και η ίδια μας η ζωή από τα οργισμένα και συμπαθή κατά τ' άλλα "παλιόπαιδα", η ανησυχία για την παγκόσμια οικονομική κρίση, η εργασιακή ανασφάλεια και εκμετάλλευση των εργαζομένων, τα οικονομικά σκάνδαλα των τελευταίων ετών με πρωταγωνιστές τους εκπροσώπους του "Θεού" και του "Λαού", τα golden boys, τα play boys, η απουσία των ανθρώπινων αξιών και της κατάλληλης παιδείας, η κατευθυνόμενη δημοσιογραφία, οι "γαλάζιοι", οι "πράσινοι", οι "κόκκινοι" διορισμοί από την πίσω πόρτα, η αναξιοκρατία, η ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ των τεστ δεξιοτήτων γι αυτούς που εργάζονται ήδη στο δημόσιο τομέα, η ανικανότητα και η ανευθυνότητα των "Ανευθυνόμαστε για τις ζημιές" πολιτικών μας, και πολλά άλλα παραδείγματα που τελειωμό δεν έχουν, μας οδήγησαν σήμερα, όλους μαζί, ενωμένους, να σπάμε τα ρεκόρ τηλεθέασης και τα μηχανάκια της AGB, για να παρακολουθούμε παρέα με μια coca-cola και ένα πιτόγυρο (εγώ αυτά παρήγγειλα πάντως) την "εξέλιξη" του είδους μας μέσα από τα κανάλια της τηλεόρασης!

Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο εμείς...

ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ! Οι ψευτο-αναρχικοί του Κανα-πέος!

Κι αν εμείς έχουμε συμβιβαστεί με μια πραγματικότητα που μας κάνει να ελπίζουμε ότι με το πολύ κάπνισμα και τα μεταλλαγμένα προϊόντα που καταναλώνουμε, μπορεί και να ευτυχίσουμε να ΜΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ σε ηλικία 100 ετών και ΝΑ ΜΗ ΔΟΥΜΕ τα χειρότερα που έρχονται, οι νεότερες γενιές, οι μαθητές που αυτή τη στιγμή έχουν εξαφανιστεί από τα σπίτια τους σ' όλη τη χώρα και καθοδηγούνται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, έχουν ακόμα δικαίωμα στη ζωή και έχουν κάθε δικαίωμα να θέλουν να "διαλύσουν" και να καταστρέψουν το "κράτος δικαίου" που τους περιμένει!

Ποιος θα ήθελε να είναι σήμερα 16 και 18 χρονών; Τι μπορούμε να υποσχεθούμε στη νέα γενιά;

Προσωπικά δεν μπορώ να τους υποσχεθώ τίποτα.. Και ευτυχώς, είμαι από τους τυχερούς... δεν έχω παιδιά (απ' ότι ξέρω τουλάχιστον)!

Εύχομαι όμως να μπορούσα να ήμουν Πρωθυπουργός...Έστω για μια μέρα!! Έστω για σήμερα!! Γιατί τότε μόνο θα μπορούσα να κάνω κάτι και να νιώθω ότι έκανα κάτι σωστό για αυτή τη χώρα και για αυτόν το λαό... ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ!

Θέμης